tag:blogger.com,1999:blog-372898222024-03-13T10:06:22.560+02:00Ο Μαυρος ΣκυλοςSuper Profundo on the Early Eve of Your DayΜαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.comBlogger129125tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-6502185361230226182023-07-15T23:43:00.004+03:002023-07-16T01:02:21.280+03:00Blues το Ελληνόφωνο<p>Η ελληνική ροκ μουσική είναι αρκετά πλούσια. </p><p>Το ελληνόφωνο μπλουζ όχι και τόσο. </p><p>Δεν προσποιούμαι ότι έχω κάποια φοβερή και τρομερή γνώση απάνω στο αντικείμενο, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ και πάρα πολλά ελληνόφωνα μπλουζ τραγούδια και όταν λέμε μπλούζ, φυσικά εννοούμε δωδεκάμετρο. </p><p>Αυτή είναι μία λίστα που ήθελα εδώ και καιρό να να φτιάξω!
Σήμερα λοιπόν έκατσα και μάζεψα κάποια αγαπημένα ελληνόφωνα 12 μέτρα τα συγκέντρωσα και τα παρουσιάζω εδώ. </p><p>Ξεκινάω με τρία μαζεμένα απο τον Βασίλη. </p><p>Δίσκος: Όλα από χέρι καμένα (1988) </p><p>Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος </p><p>Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης </p><p><u><b>Ένα μπλούζ </b></u></p><p> </p><p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/rbQ1mG65Q-I" width="320" youtube-src-id="rbQ1mG65Q-I"></iframe></div><br /><p></p><p> -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------</p><p>Δίσκος: Να με φωνάξεις (1999)</p><p>Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας</p><p>Στίχοι: Ιάκωβος Αυλητής </p><p><b><u>Η σκοπιά</u></b></p><p> </p><p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/q501bFUl9Qs" width="320" youtube-src-id="q501bFUl9Qs"></iframe></div><br />-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------<p></p><p> </p><p> </p><p>Δίσκος: Πες Μου Ένα Ψέμα Ν' Αποκοιμηθώ (1997)<br /></p><p>Μουσική: Νικόλας Άσιμος<br /></p><p>Στίχοι: Νικόλας Άσιμος </p><p><b><u>Καυσαεριώδεις θυμιάσεις </u></b><br /></p><p> </p><p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/FTBoHWPLz6U" width="320" youtube-src-id="FTBoHWPLz6U"></iframe></div><p> </p><p>-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------</p><p></p><p> </p><p> </p><p>Δίσκος: Η αγάπη είναι ζάλη (1986) </p><p>Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος<br /></p><p>Στίχοι: Ανδρέας Μικρούτσικος</p><p><b><u>Αν θες να φύγεις </u></b><br /></p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/4ERexclYUS8" width="320" youtube-src-id="4ERexclYUS8"></iframe></div><p></p><p>-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------</p><p>Δίσκος: Της Αγάπης Μαχαιριά (1994)<br /></p><p>Στίχοι \ Μουσική: Κατσιμίχας Χάρης, Κατσιμίχας Πάνος</p><p><b><u>Τα λόγια τα μεγάλα που έχω πει</u></b></p><p><b> </b></p><p><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/JO3ODYFVY_g" width="320" youtube-src-id="JO3ODYFVY_g"></iframe></b></div><p><b><br /> </b></p><p><b> </b>-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------</p><p></p><p><br /></p><p>Δίσκος: Στο Φαλημέντο Του Κόσμου (1992)<br /></p><p>Στίχοι \ Μουσική:Νικόλας Άσιμος</p><p><b><u>Το Μπλουζ Του Κουδουνιστή</u></b></p><p><b> </b></p><p><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/RWf2SVDxXRw" width="320" youtube-src-id="RWf2SVDxXRw"></iframe></b></div><p></p><p><b></b></p><p><b></b></p><p><b></b></p><p> </p><p>-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------</p><p><br />Δίσκος: Τα Μπαράκια (1981)</p><p>Στίχοι \ Μουσική: Βαγγέλης Γερμανός</p><p><b><u>Ο απόκληρος</u></b></p><p><b> </b></p><p><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/EeID6SW9-lw" width="320" youtube-src-id="EeID6SW9-lw"></iframe></b></div><b><br /> </b><br /><p></p><p><b> </b>-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------</p><p> </p><p>Δίσκος: Παραλογές (1995)</p><p>Στίχοι \ Μουσική: Υπόγεια Ρεύματα</p><p><b><u>Μπλέ</u></b><br /></p><p><b> </b><br /></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/1hsKdu8EU5w" width="320" youtube-src-id="1hsKdu8EU5w"></iframe></div><p></p><p></p><p> </p><p>-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------</p><p><b> </b></p><p> </p><p>Δίσκος: Χαμηλή Πτήση (1982)</p><p>Στίχοι \ Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης</p><p><b><u>Νύχτα Καταστροφής </u></b></p><p><b> </b></p><p><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/m4Z0H8wT6tI" width="320" youtube-src-id="m4Z0H8wT6tI"></iframe></b></div><b><br /> </b><br /><p></p><p>-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------</p><p> </p><p>Δίσκος: Η Ροκιά Θέλει Μαγκιά (2010)</p><p>Στίχοι \ Μουσική: Αντώνης Τουρκογιώργης</p><p><b><u>Τόσα χρόνια κυνηγός</u></b></p><p><b> </b></p><p><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/fheoru4hsVY" width="320" youtube-src-id="fheoru4hsVY"></iframe></b></div><b><br /> </b><p></p><p><b> </b>-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------</p><p> </p><p>Δίσκος: Suck My Best Of (2008)<br /></p><p><b> </b>Στίχοι \ Μουσική: The Lost Bodies</p><p><b><u>Σωλήνες</u></b></p><p><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/hRqJZVevAhE" width="320" youtube-src-id="hRqJZVevAhE"></iframe></b></div><b><br /> </b><br /><p></p><div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-36940602377710952832021-07-19T23:38:00.007+03:002021-07-19T23:43:14.129+03:00Κίτρινο-Και τι θα κάνεις τώρα;
</br>
Τον ρώτησε ο Άγγελος. </br>
Φίλος καλός, απ’ τα παλιά. Αξιόπιστος και σοβαρός άνθρωπος. Στημένη ζωή, σοβαρή γυναίκα, αλλά όχι ξενέρωτη. Καλή δουλειά.
Ο Άγγελος ήταν η φωνή της λογικής στη ζωή του.</br>
- Δε ξέρω ρε φίλε… θα κλειστώ στην «Τρύπα» για πέντε ώρες και θα τα πίνω. Ύστερα θα δούμε .</br>
- Θες παρέα; </br>
Ρώτησε ο Άγγελος.</br>
Του έκανε μια μικρή ‘έκπληξη η ερώτηση. Ο Άγγελος δε συνήθιζε να ξενυχτάει και να πίνει. Όχι πια. Αλλά από την άλλη, ήταν πάντα στα ζόρικα δίπλα του.</br>
-Όχι ρε φίλε … όχι σήμερα… ευχαριστώ.</br></br>
-ντριιιν – ντρίν … -ντριιιν – ντρίν </br></br>
Άδειαζε ένα ακόμα ποτήρι όταν ένιωσε ότι πλησιάζει στο αρκετά. Η «Τρύπα» το μπαράκι που σύχναζε , συνήθως τον ρουφούσε πιο βαθιά απ’ το αρκετά. Όχι όμως αυτό το βράδυ. Παρόλο που ήταν βράδυ μιας δύσκολης μέρας. </br>
Το αφεντικό είχε ανακοινώσει μισθολογικές περικοπές, σε μια δουλειά που μισούσε έτσι κι αλλιώς. Σε έναν διεκπεραιωτικό ανούσιο Γολγοθά’ όπως το είχε χαρακτηρίσει κάποτε. Σε μια δουλειά που στην καλλίτερη των περιπτώσεων, βαριόταν τις αρμοδιότητές του, βαριόταν τους συναδέλφους του και βαριόταν ακόμα τον ίδιο του τον εαυτό.</br></br>
-ντριιιν – ντρίν … -ντριιιν – ντρίν </br></br>
Άδειασε το τελευταίο του ποτό. Η ζάλη της μέθης είχε πάψει από ώρα να είναι γλυκιά και άγγιζε τα όρια της ενόχλησης. Ο σκοπός του, αν είχε στην πραγματικότητα ποτέ κάποιον, δεν είχε επιτευχθεί.</br>
Η ζωή του είχε φτάσει σε ένα τέλμα και ικανοποιητική λύση δεν είχε σκεφτεί. </br>
Η «Τρύπα» ήταν στα φόρτε της. Τέσσερεις ήδη χόρευαν ενώ δυο μεγάλες παρέες ανέβαζαν το κέφι στον χώρο με την ενέργειά τους.
</br></br>
-ντριιιν – ντρίν … -ντριιιν – ντρίν
</br></br>
Πλήρωσε, άφησε tip στην barwoman, φόρεσε το τζάκετ του και την ώρα που πήγε να βγει απ’ το bar, ΄άρχισε να παίζει ένα απ’ τα τραγούδια του. Ένα απ’ αυτά τα ιδιαίτερα. Ένα από αυτά που δε μπορούσε να μην χορέψει.</br>
Όταν βγήκε στον δρόμο είχε ήδη ιδρώσει απ’ τον χορό. Ο ανοιξιάτικος καιρός τον βοηθούσε να μη ενοχλείται από ένα ρεύμα αέρα που πέρναγε από τα στενά δρομάκια προς το σπίτι. </br>
Έφτασε έξω απ’ το τρελόσπιτο.</br>
Έτσι το είχαν ‘βαφτίσει’ τα παιδιά της γειτονιάς. Ένα τσιγάρο δρόμος μακριά από το σπίτι του. Η δική του προσωπική παράδοση του επέβαλε να ανάψει ένα. Έτσι έκανε κάθε φορά που γύριζε απ’ την «Τρύπα».</br>
Έβαλε το τσιγάρο στο στόμα.
Τρία πράγματα συνέβησαν ταυτόχρονα.
Γύρισε το τσακμάκι του αναπτήρα, ένα αεράκι φύσηξε και έσβησε τη φλόγα, και ένα τηλέφωνο άρχισε ν χτυπάει μέσα απ’ το τρελόσπιτο.
</br></br>
-ντριιιν – ντρίν … -ντριιιν – ντρίν
</br></br>
Γύρισε το κεφάλι του προς το σπίτι.</br>
Η σιωπή του ήταν απόκοσμη. Μέχρι και ο ανοιξιάτικος αέρας έπαψε να σφυρίζει.</br>
Ξαναχτύπησε το τσακμάκι του αναπτήρα του. Και πάλι ο αέρας του το έσβησε, και πάλι το τηλέφωνο χτύπησε μέσα απ’ το τρελόσπιτο
</br></br>
-ντριιιν – ντρίν … -ντριιιν – ντρίν
</br></br>
Κατέβασε τον αναπτήρα, πέταξε το τσιγάρο του στον διπλανό κάδο και γύρισε προς την καγκελόπορτα. Εκεί που για χρόνια υπήρχε σκουριασμένη αλυσίδα με ένα τεράστιο λουκέτο, απόψε έχασκε ένα άνοιγμα ανάμεσα από τα λυγισμένα απ’ τις κλωτσιές των περαστικών πιτσιρικάδων σίδερα. Σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε δύσπιστος το σκοτεινό τρελόσπιτο. </br>
Η απόλυτη σιωπή.</br>
Το αριστερό του χέρι σηκώθηκε και έπιασε την καγκελόπορτα, στο άγγιγμα κάτι σαν ηλεκτρισμός διαπέρασε την ραχοκοκαλιά του και από το σπίτι ακούστηκε πιο επιτακτικά από ποτέ …</br></br>
-ντριιιν – ντρίν … -ντριιιν – ντρίν
</br></br>
Άνοιξε την καγκελόπορτα διάπλατα μα τα δύο του χέρια. Το πρώτο βήμα στο στενό μονοπάτι έγινε μόνο του. Κοντοστάθηκε για μια στιγμή, για μια στιγμή μόνο. Σκέφτηκε να ανάψει εκείνο το τσιγάρο, σκέφτηκε να πάρει το δρόμο προς το σπίτι, σκέφτηκε να πέσει για ύπνο, να ξυπνήσει το πρωί και να πάει στον διεκπεραιωτικό Γολγοθά του. Έβαλε το χέρι στην τσέπη, έπιασε το πακέτο του, το σπίτι ήταν σιωπηλό. Έκλεισε τα μάτια του, πήρε μίαν ανάσα αι πριν το καταλάβει άνοιγε την ξύλινη, σχεδόν σαπισμένη πόρτα του τρελόσπιτου.
</br></br>
-ντριιιν – ντρίν … -ντριιιν – ντρίν
</br></br>
Ένα ξύλινο τραπεζάκι, πάνω του ένα κίτρινο τηλέφωνο , ένα από αυτά τα παλιά με το καντράν.
</br></br>
-ντριιιν – ντρίν … -ντριιιν – ντρίν
</br></br>
Άναψε ένα τσιγάρο, σήκωσε το ακουστικό…</br>
-Εμπρός;….
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-45107916503993896192017-07-30T03:57:00.000+03:002017-07-30T03:57:03.121+03:00Τάδε έφη Μαύρος Σκύλος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Το "ποτέ" και το "πάντα", είναι πολύς περισσότερος χρόνος απ όσο φαντάζεσαι.
<br /></div>
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-80702427440220632572016-03-25T22:24:00.002+02:002016-03-25T22:24:30.880+02:00Μεμονωμένα <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
"Μείνε μακριά μου", του είπε τότε η μικρή πριγκίπισσα! "Είσαι ένας ιππότης που του αξίζουν τα καλλίτερα, αλλά δε μπορείς να μείνεις στο δικό μου βασίλειο. Η περιπέτεια μαζί σου ήταν υπέροχη, και όλοι αυτοί οι κίνδυνοι που αντιμετωπίσαμε μαζί γέννησαν αισθήματα μέσα μου για εσένα. Αλλά δε μπορείς να είσαι στο βασίλειό μου".
Ο ιππότης κρατούσε σφιχτά τα γκέμια του αλόγου του, κοίταξε για λίγο το γρασίδι που χόρευε στη θέληση του ανέμου, πήρε μια βαθιά ανάσα και είπε, "Μα εγώ πριγκίπισσα μου εσένα έχω, εσένα θέλω για εσένα μόνο θα πολεμώ πάντα"
Η πριγκίπισσα, με μάτια που γυάλιζαν, κρατώντας αγέροχα όμως την μαγεμένη της ασπίδα, αυτή που κάποτε την είχαν ονομάσει "Η Λογική ", τον κοίταξε σχεδόν ψυχρά. Γύρισε την πλάτη της απότομα και τα μακριά της μαλλιά τινάχτηκαν σαν να του μαστιγώνουν την καρδιά "Αντίο όμορφε ιππότη" του είπε "Αυτή η ζωή που θες, δε θα είναι ποτέ δική μας"
Ο ιππότης έμεινε για λίγο να τη κοιτάζει καθώς η μορφή της χανόταν στο τοπίο. Άφησε τα δάκρυά του να πέσουν στη γη και ανέβηκε στο άλογο του. Έσκυψε και του ψιθύρισε "Μοναξιά, πάλι οι δύό μας. Κάλπαζε λοιπόν, μέχρι να με αφήσεις, ή να σε αφήσω εγώ". Κι έτσι έφυγαν τρέχοντας, και το μόνο που έμεινε ήταν δυο αθάνατα χρυσάνθεμα, που φύτρωσαν ποτισμένα από τα δάκρυα του ιππότη.
<br /><br />
...
<br /><br />
Ήταν πληγωμένος. Η μάχη δεν είχε τελειώσει ακόμα, και αυτός έβλεπε το αίμα να στάζει απ το μέτωπό του στο χώμα. Είχε χτυπηθεί, οι πληγές του ήταν πολλές και βαθιές. Με το ένα το γόνατο στη γη, και το δεξί του χέρι να σκαλίζει το χώμα με τα δάχτυλα, στηριζόταν στο σπαθί του, Την ασπίδα του την είχε χάσει εδώ και ώρα. Η πανοπλία του είχε γίνει χίλια κομμάτια από τα χτυπήματα. Είχε πολεμήσει, είχε χτυπηθεί, η τύχη δε του είχε χαμογελάσει. Πονούσε τόσο πολύ! Χωρίς τίποτα πια να τον προστατεύει, ακόμα και οι σκόνη που έφερνε ο άνεμος επάνω του τον πονούσε.
Και τότε... Τότε για μια στιγμή, ένα δευτερόλεπτο, μια αιωνιότητα, αδύνατον να καταλάβει για πόσο, η ματιά του έφυγε απ το σώμα του, υψώθηκε στον ουρανό. Τα ίδια του τα μάτια γύρισαν και τον κοίταξαν.
"Ω, πόσο αξιοθρήνητος είσαι" Μίλησαν τα μάτια του με μια φωνή απ τα σύννεφα. "Πόσο τραγικός είσαι πεσμένος στο χώμα σα σκουλήκι, με το σπαθί σου σα μπαστούνι και τα χέρια σου σα ρίζες" Η φωνή τον ματιών του έφτυσε αυτά τα λόγια με περιφρόνηση και αηδία
Αυτό όμως, ήταν η ανάσταση του, "Έπρεπε", μονολόγησε, "να δω πόσο χαμηλά έχω πέσει για να σταθώ στα πόδια μου". Έσφιξε με τα δυο χέρια το σπαθί του, πάτησε γερά τα πόδια του στη γη, υψώθηκε αγέρωχος στη μάχη που ερχόταν, και με μια ήρεμη φωνή που έκανε τη γη να τρέμει είπε ¨Τώρα αρχίζει. Το τέλος αργεί"
Έκανε το πρώτο βήμα μπροστά και ξεχύθηκε για νέα χτυπήματα ...
<br /></div><div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-42899311195206131302015-08-19T16:14:00.000+03:002015-08-19T16:14:19.264+03:00Έκλεισα τα μάτια μου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Έκλεισα τα μάτια μου, γι’ άλλη μια φορά ένιωσα την καρδιά μου.
Ένιωσα να χτυπά το στήθος μου τόσο δυνατά...
Σα να θέλει να φύγει από το σώμα μου, να ξεσπάσει μακριά μου.
Μια ζέστη ανέβηκε απ’ το λαιμό μου στα μάτια και με ταξίδεψε αλλού, πέρα από τον πόνο.
Στου καθρέφτη της μνήμης μου τα σπασμένα κομμάτια.
Ένα ένα τα μαζεύω και σχηματίζετε μια αντανάκλαση.
Σιγά σιγά, ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα, μια ανάσα.
Και μια λέξη που ποτέ δεν άκουσα, που ποτέ δεν είχα.
Που τριγυρίζει στο μυαλό μου σα δαίμονας και σα Θεός.
Απλώνω το χέρι μου, ν’ αγγίξω τον καθρέφτη.
Με μια κίνηση σπάει και τα κομμάτια του με κόβουν.
Μου πληγώνουν την ψυχή, πονώ μα δε φωνάζω
Υποφέρω μα δε λυγίζω, κοιτώ ψιλά.
Ο πόνος με ταξιδεύει αλλού, σ’ ένα χρόνο χωρίς χρόνο, σ’ ένα δρόμο χωρίς τέλος
Σ’ ένα πόνο...... αλλά δεν είσαι εκεί.
Δεν είναι κανείς, δεν υπάρχει τίποτα, νιώθω άδειος.
Άνοιξα τα μάτια μου, γι’ άλλη μια φορά ένιωσα το χαμόγελό μου.
Ένιωσα την πίκρα στο πιο όμορφο χαμόγελό μου να γλυκαίνει, να σβήνει και να χάνεται.
Μέχρι να ξανακοιτάξω τον καθρέφτη της μνήμης μου κλείνοντας ξανά τα μάτια μου
<br /></div><div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-53384214983481895222015-07-29T22:56:00.001+03:002015-07-29T22:56:31.433+03:00Τάδε έφη Μαύρος Σκύλος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Πονάω, άρα υπάρχω </div>
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-47111525454668169722015-07-29T22:54:00.001+03:002015-07-30T23:19:52.826+03:00Τάδε έφη Μαύρος ΣκύλοςΑν αφήνεις να φεύγουν αυτοί που νοιάζονται, τότε θα μείνουν οι υπόλοιποι</span></span></div>
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-24137392646945594012015-06-14T00:53:00.003+03:002015-06-14T00:53:47.408+03:00Τάδε έφη Μαύρος Σκύλος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Να ευχαριστείς τους ανθρώπους που σε υπονομεύουν πίσω από την πλάτη σου, γιατί σε βοηθάνε να ξεσκαρτάρεις αυτούς που τους πιστεύουν </div>
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-986759127847329672014-08-06T21:18:00.001+03:002014-08-06T21:18:50.738+03:00Τόσο παλιό ....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Έφτασε η ώρα που τα λόγια χάνουν τη δύναμή τους και την αξία τους, που τα λόγια λιώνουν σα χιόνια μπροστά στα μάτια ενός τυφλού θεού.<br />
Έφτασε η ώρα που το τέλος έχει μεταμορφωθεί από φόβο σε ανάμνηση.<br />
Έφτασε η ώρα που η απόσταση δικαιώθηκε και νίκησε τη θέληση.<br />
Έφτασε η ώρα που ο χρόνος γερασμένος, σα σαράκι, κατέστρεψε ότι ήταν αγνό και αληθινό.<br />
Και όμως, τίποτα δεν ήταν ψεύτικο, τίποτα δεν ήταν λάθος, και ότι ήταν θα είναι.<br />
Και θα μένει στην άκρη του κόσμου, φύλακας στις στιγμές μας.<br />
Φύλακας στα όνειρα μας, πως αυτό που πιστέψαμε, αυτό που αγαπήσαμε, ακόμα υπάρχει.<br />
Και ας μη το έχουμε, και ας μη το είχαμε ποτέ, ένα κομμάτι θα είναι για πάντα δικό μας.</div>
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-12509868478957643592014-03-02T15:30:00.000+02:002014-03-02T15:30:19.609+02:00Γιατί αγαπάμε ακόμα τα 80'ς<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
20 τραγούδια από την πιο ότι να'ναι μουσική αλλά και στιλιστική δεκαετία. Μια δεκαετία που μέσα σ αυτή μεγάλωσα και έμαθα να αγαπάω τη μουσική. 20 τραγούδια που χαρακτηρίζουν, κατά τη γνώμη μου, απόλυτα αυτή τη δεκαετία<br /><br /><br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/btPJPFnesV4" width="459"></iframe><br /><br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/FYH8DsU2WCk" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="//www.youtube.com/embed/zuuObGsB0No" width="480"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/scif2vfg1ug" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="//www.youtube.com/embed/dRHetRTOD1Q" width="480"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/Zi_XLOBDo_Y" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/vCadcBR95oU" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="//www.youtube.com/embed/ftXHKfbXeBM" width="480"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/4B_UYYPb-Gk" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/MZjAantupsA" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/AE1ct5yEuVY" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="//www.youtube.com/embed/t8l4-SzOoto" width="480"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/Z3MzqSoqzlM" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/CdqoNKCCt7A" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/yachrjvO2Ow" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/gBWrLhgiX74" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/_E1-VOMxS6w" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/w-rv2BQa2OU" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/GqH21LEmfbQ" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/H2Tt86_PdGM" width="459"></iframe><br /></div>
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-70207824813381981912014-01-17T19:53:00.003+02:002014-01-17T19:53:57.732+02:00Τάδε έφη Μαύρος Σκύλος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Η απόσταση ανάμεσα στο να ξέρεις το σωστό, και το να κάνεις το σωστό, είναι σχεδόν ίση με την απόσταση ανάμεσα στο αργότερα και το πολύ αργά </div>
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-13526157681218803042013-12-17T01:40:00.003+02:002013-12-17T01:46:05.555+02:00Ένα θρόνο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<pre class="preformatted" style="word-wrap: break-word;" wrap="soft"><pre class="preformatted" style="word-wrap: break-word;" wrap="soft"><span style="font-family: Arial Unicode MS, Arial;">Τη σιωπή μου σα τοίχο, γύρω γύρω απλώνω
Και τις σκέψεις μου μέσα σε υπόγεια κλειδώνω
λίγο απ την ψυχή μου καίω σε μια θυσία
τα θεμέλια γερά, σε θεούς ικεσία
Πύργους χτίζω ψηλά, σα φρουρούς από πέτρα
και τοξότες πολλούς, με γεμάτη φαρέτρα
πολεμίστρες γεμάτες, βέλη ακονισμένα
Άμα κάνω πως φεύγω θα τα ρίξω σ' εμένα
Θέλω μόνο να έχω ένα θρόνο ν αρχίσω
βασιλιάς πια να είμαι τι ζωή μου να ορίσω
Θέλω μόνο να έχω ένα θρόνο ν αρχίσω
κ ότι μ' έχει προδώσει λίγο λίγο να σβήσω
Κάμαρες, κατακόμβες, έχουν τοιχογραφίες
μάχες που έχω δώσει, ήττες, υποκρισίες
κηροπήγια πολλά σε γωνίες φωτίζουν
μερικά σβηστά κεριά, να σωθώ μου θυμίζουν
Ότι έκαψε σβήνει , κ ότι καίει θα σβήσει
ότι άφησα πίσω, δε μπορεί να γυρίσει
κ έτσι τρέχω μπροστά, βασιλιάς στ άλογό μου
όπλο μου η καρδιά και ασπίδα το εγώ μου </span><span style="font-family: 'Arial Unicode MS', Arial;">
</span></pre>
<div style="font-family: 'Arial Unicode MS', Arial;">
</div>
</pre>
</div>
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-38576667880378125542013-12-03T01:02:00.000+02:002013-12-03T01:02:57.023+02:00Πάλι Εδώ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Πως άραγε, μην αναρωτιέσαι, εδώ έφτασα. Κι εδώ δεν είναι τίποτα παρά μόνο το τίποτα.<br />
Μα πως, μην αμφιβάλλεις, όπως συνήθως εδώ πάλι. Και πάλι εδώ το γνώριμο τίποτα.<br />
Κι όμως είμαι επιτέλους κουρασμένος. Να ανεβαίνω, να πέφτω, να κλείνομαι στο τίποτα.<br />
Έχω ξανάρθει εδώ, το ξέρεις καλά. Ξανά, και ξανά, και πάντα έβγαινα πάλι πίσω.<br />
<br />
Πώς άραγε, μη ρωτάς, πάντα έβγαινα από εδώ. Γιατί εδώ αυτό που με πονάει άφηνα.<br />
Και, μην αμφιβάλλεις, πάνω του πάταγα αλύπητα. Και πάλι έξω, πάλι καινούριος.<br />
Μα κάθε φορά που πάλι εδώ κυλούσα, εδώ τα έβρισκα, εδώ να περιμένουν.<br />
Να απλώνουν, να με τραβάνε. Κι όλο άφηνα πίσω περισσότερα. Άλλα τόσα πίσω έβρισκα.<br />
<br />
Μα τώρα πώς, μην αναρωτιέσαι, πάλι εδώ. Εδώ όλα τα βρήκα παλιά και γνώριμα.<br />
Και ναι, μην αμφιβάλλεις, όπως συνήθως με κρατάνε. Μα είμαι κουρασμένος, και είναι πολλά.<br />
Αλλά αυτός εδώ κάτω, εγώ δεν είμαι . Και ούτε θέλω ποτέ να είμαι. Όχι πια, όχι τώρα, όχι εγώ<br />
Αυτό το μέρος δε το'χω ανάγκη. Κι ένα τρόπο να βγώ θα βρω. Και τίποτα πίσω δε θ αφήσω.<br />
<br />
Θα επανέλθω, μην αμφιβάλλεις, στο γνώριμο χαμόγελο . Γιατί αυτό που πονάει είναι ότι μου λείπει.<br />
Που, μη ρωτάς, στην άκρη των χειλιών μου, εκεί τη δύναμη θα βρω, εκεί θα την αντλήσω.<br />
Κάτι όμορφο να βρω να πω, κάτι να τραγουδήσω. Πάλι έξω, πάλι εδώ, πάλι εγώ, εγώ όπως μ'αρέσω<br />
Νομίζω από εκεί πρέπει ν'αρχίσω. Μη ρωτάς, πάλι θα ζήσω<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-35652640359584368782013-11-19T18:32:00.000+02:002013-11-19T18:32:25.177+02:00Τάδε έφη Μαύρος Σκύλος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όσο δικαιολογείς τα λάθη σου, τόσο θα συνεχίζεις να τα κάνεις.</div>
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-20490045749651578182013-06-22T15:42:00.000+03:002013-06-22T15:42:10.789+03:00Ποίηση και Μουσική<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Μέσω της ενασχόλησης μου με τη μουσική, έχω μάθει πολλά πράγματα. Το κάθε ένα έχει την αξία του, μικρή ή μεγάλη. Ένα από τα ποίο σημαντικά κέρδη είναι οι γνώσεις που έχω αποκτήσει, αλλά και η αγάπη που έχω αναπτύξει για την ποίηση.<br />
Η Ελληνική μουσική και οι Έλληνες καλλιτέχνες έχουν ασχοληθεί με μελοποιήσεις Ελλήνων αλλά και ξένων ποιητών αναδεικνύωντας έτσι αρκετά αριστουργήματα κάνοντάς τα γνωστότερα στο ευρύ κοινό (including me)<br />
Σε αυτό το post ξεχωρίζω κάποια από τα δικά μου προσωπικά αγαπημένα.<br />
<br />
<br />
Το πρώτο ποίημα που γνώρισα μέσω της μουσικής η "Πρεβεζα" είναι γραμμένο από τον Κώστα Καρυωτάκη. Το 1982, σε μουσική του Γιάννη Γλέζου η "Πρέβεζα" μπαίνει στο νούμερο 10 του δίσκου "Φοβάμαι", ο 3ος δίσκος του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, και η ερμηνεία υπέροχη.<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/jrR_OxFxc1Q" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: left;">
Το 2000 οι Magic De Spell, που έχουν ασχοληθεί με διάφορες διασκευές και μελοποιήσεις, συμπεριλαμβάνουν στον δίσκο "Κόκκινο" ένα ακόμα αγαπημένο ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη, το "Gala (Θα γλεντήσω κι εγώ μια νύχτα)". Ποίημα από την πρώτη ποιητική του συλλογή "Ο Πόνος των Ανθρώπων και των Πραγμάτων" που δημοσιεύτηκε το 1919 σε μουσική σύνθεση της ίδιας της μπάντας.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/40UPV3mxSEo" width="459"></iframe></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Το τρίτο στη σειρά ποίημα είναι και πάλι του Κώστα Καρυωτάκη. Η "Πολύμνια" από τη συλλογή ¨Νηπενθή" του 1921 κίνησε το ενδιαφέρων στα "Υπόγεια Ρεύματα" οι οποί το "έντυσαν" με μουσική και το παρουσίασαν το 1999 στον δίσκο τους "Εικόνες στα σύννεφα" </div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/0vOyDZ7OmLE" width="459"></iframe></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Το επόμενο ποίημα "ανήκει" σε έναν λιγότερα γνωστό ποιητή, τον Γιάννη Σκαρίμπα. Από την ποιητικά συλλογή "Ουλαλούμ" (1936) το ομώνυμο αριστούργημα συγκίνησε αρχικά τον Νικόλα Άσιμο ο οποίος το μελοποίησε και το παρουσίασε το 1987 στον δίσκο "Το Φανάρι του Διογένη". Δέκα χρόνια αργότερα, το 1997, ακούμε το ίδιο ποίημα ελαφρός διασκευασμένο στον δίσκο του Βασίλη Παπακωνσταντίνου "Πες Μου Ένα Ψέμα να Αποκοιμηθώ" Διχάζομαι ανάμεσα στις δυο ερμηνείες. Ιδού και οι δυο.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/qNQFSNmuibg" width="459"></iframe></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/x2fuV-ZPIp4" width="459"></iframe></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου όμως, έχει τραγουδήσει και άλλους ποιητές. Ένας πολύ σημαντικός, γενικά αλλά και για την καριέρα του, είναι ο Νίκος Καββαδίας. To 1993 εκδίδεται η ποιητική συλλογή του Καββαδία "Μαραμπού" στην οποία βρίσκουμε πολλά εξαιρετικά ποιήματα του, τα οποία έχουν μελοποιηθεί. Χωρίς δεύτερη σκέψη έχω ξεχωρίσει το "William George Allum". Σε μια ευφυέστατη μουσική σύνθεση του Θάνου Μικρούτσικου, το έχω ακούσει και το έχω αγαπήσει στον δίσκο "Γραμμές Των Οριζόντων" (1992)<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/Bq1-5QJnR_g" width="459"></iframe></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Magic De Spell, και πάλι ! Όπως έχω ξαναγράψει ασχολούνται στην ιστορία της καριέρας τους με διασκευές και μελοποιήσεις. Το 1998 κυκλοφορούν τον δίσκο "Τραμπάλα στις Ταράτσες Ετοιμόρροπων Σπιτιών". Ο τίτλος του δίσκου έρχεται από το συγκλονιστικό ποίημα της Κατερίνας Γώγου "Εμένα οι Φίλοι μου" από το βιβλίο της "3 κλικ αριστερά"<span style="font-family: sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 19.1875px;"> και το ακούμε σε μουσική του Νίκου Μαιντά.</span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 19.1875px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 19.1875px;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/Gg9kleVuEis" width="459"></iframe></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 19.1875px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 19.1875px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;">"Υπέροχο Τίποτα" είναι το όνομα του δίσκου που ηχογραφήθηκε τον Απρίλιο του 1993. Στο νούμερο 8 του δίσκου, και σε ενορχήστρωση του Γιώργου Καρρά ακούμε τον Γιάννη Αγγελάκα να απαγγέλλει ενα εξαιρετικό ποίημα του Jean Nicolas Arthur Rimbaud. Το "Μια Εποχή Στην Κόλαση" (Une Saison En Enfer) με κέρδισε και με καθήλωσε από την πρώτη στιγμή.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="//www.youtube.com/embed/lcUz8BlLgR0" width="480"></iframe></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;">Ο Διονύσης Καψάλης, με αρκετό ¨σκοτάδι" στην ποίηση του, εκδίδει το 1995 την Ποιητική συλλογή "Μέρες Αργίας" . Τα "Διάφανα Κρίνα" στον δίσκο τους "Έγινε η Απώλεια Συνήθεια Μας" κάνουν εξαιρετική δουλειά στη μελοποίηση μέρους του ποιήματος, αποτυπώνοντας απόλυτα στις νότες, κατά τη γνώμη μου, τη θλίψη που αποπνέει, ένα ποίημα που ταιριάζει γάντι στη φωνή και την ερμηνεία του Θάνου Ανεστόπουλου. </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/QeUL387LTwk" width="459"></iframe></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;">Επιστρέφω στον Νίκο Καββαδία και τα ποιήματα του. Πάλι σε μελοποίηση του Θάνου Μικρούτσικου, αυτή τη φορά από τον δίσκο "Ο Σταυρός του Νότου" (1979). Το ποίημα "Γυναίκα" , η ερμηνεία μοναδική και κατά την προσωπική μου γνώμη αξεπέραστη από την ιδιαίτερη φωνή του Γιάννη Κούτρα.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/videoseries?list=PL03BA30A8A922B7FE" width="425"></iframe></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 19.1875px;">Last, but not least αγαπημένο και λατρεμένο, σε ποίηση του "μεγάλου" Νίκου Γκάτσου και σε μουσική του επίσης "μεγάλου" Μάνου Χατζιδάκι, ακούμε από την μελωδική φωνή της Μαρίας Φαραντούρη στον δίσκο "Τα Παράλογα" (1976) το "Ο Εφιάλτης της Περσεφόνης". Δεν έχω λόγια να περιγράψω αυτή την συνάντηση τριών μοναδικών καλλιτεχνών! </span><br /><br /><span style="font-family: sans-serif; font-size: x-small; line-height: 19.1875px;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/ex-3c5sErAI" width="459"></iframe></span></div>
</div>
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-33738661740454715372013-03-01T01:46:00.002+02:002013-03-01T01:46:25.537+02:00Τέσσερα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όνειρο που δεν έχασες<br />
ποτέ να μη θρηνήσεις<br />
Δάκρυ που δε το έκλαψες<br />
ποτέ να μη ζητήσεις<br />
Πόρτα που δε τη διάβηκες<br />
ποτέ σου μη την κλείσεις<br />
Κι όσα η ζωή σου χάρισε<br />
να μη τα χαραμίσεις<br />
<br /></div>
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-304477807671108632013-02-20T02:00:00.001+02:002013-02-20T02:00:32.531+02:00Τάδε έφη Μαύρος Σκύλος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Το ξύλο, δε βγήκε απ' τον παράδεισο, βγήκε απ' τη δημοκρατία.</div>
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-18287572551546451102013-02-05T23:58:00.002+02:002013-02-05T23:58:25.375+02:00Τάδε έφη Μαύρος Σκύλος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Η στιγμή είναι πολύτιμη, μα ο χρόνος ανεκτίμητος </div>
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-23832334609651281232013-02-03T01:31:00.000+02:002013-02-03T01:31:22.958+02:00Τα Soundtracks που ξεχωρίζω<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Η μουσική, πάντα είχε, και θα έχει, ένα ξεχωριστό ρόλο στη ζωή μου. Αγαπώ τη μουσική και θα μπορούσα να κάθομαι με τις ώρες να ακούω αγαπημένα αλλά και καινούρια τραγούδια. Στο σπίτι, στο δρόμο, στο γραφείο σχεδόν παντού. Τη θεωρώ ένα πολύ σημαντικό συστατικό στη ζωή μου. Έτσι και στις ταινίες που κατά καιρούς βλέπω, δίνω μεγάλη σημασία στο soundtrack τους. Στα τραγούδια και τη μουσική που έχουν επιλέξει οι παραγωγοί να ντύσουν το έργο.<br />
Σε αυτό το post ξεχωρίζω κάποια τραγούδια που έχουν ακουστεί σε ταινίες.<br />
Τα κριτήρια επιλογής είναι τρία:<br />
1. Να μου αρέσει το τραγούδι (doh προφανώς!) <br />
2. Να μου αρέσει η ταινία<br />
3. Να είναι τραγούδι και όχι μουσική που γράφτηκε για την ταινία<br />
<br />
Ξεκινάω με την ταινία " π " (pi στα αγγλικά), (1999, Darren Aronofsky)<span itemprop="director" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person"><span itemprop="name"><a href="http://www.imdb.com/name/nm0004716/?ref_=tt_ov_dr" itemprop="url"></a></span></span> όπου ένας παρανοϊκός μαθηματικός ψάχνει να βρει τον αριθμό-κλειδί με τον οποίο πιστεύει ότι θα μπορεί να ξεκλειδώσει όλα τα μοτίβα του σύμπαντος.<br />
Ασπρόμαυρη φωτογραφία, σκηνοθεσία που σου επιβάλει να βιώσεις την εμμονή του πρωταγωνιστή, σου αφήνει μια αίσθηση ηλεκτροσόκ. Στην ταινία αυτή ξεχωρίζει το τραγούδι "Angel" από τους Massive Attack. Εξαιρετική ταινία, εξαιρετική και η επιλογή της μουσικής εν γένη<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="http://www.youtube.com/embed/hbe3CQamF8k" width="480"></iframe><br />
<br />
<br />
Συνεχίζω με τον κατά τη γνώμη μου master των soundtracks, Quentin Tarantino.<br />
Πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω μία ταινία, και ένα τραγούδι. Αποφάσισα λοιπόν να ξεχωρίσω από την αγαπημένη μου ταινία του ένα προσωπικά σημαντικό τραγούδι.<br />
Το καλοκαίρι λοιπόν του 1992 βγαίνει στους κινηματογράφους η ταινία " Reservoir Dogs " (1992, Quentin Tarantino) όπου τα μέλη μια συμμορίας , μετά από μια καταστροφική απόπειρα ληστείας, αρχίζουν να υποψιάζονται ότι ανάμεσα τους βρίσκετε ένας αστυνομικός.<br />
Στην αρχή της ταινίας (opening creddits) ο Tarantino μας συστήνει τα μέλη της συμμορίας υπό τον ήχο του " Little Green Bag ", George Baker<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="http://www.youtube.com/embed/q2Xi3ioasik" width="480"></iframe><br />
<br />
<br />
Άλλη μια ταινία με γρήγορους ρυθμούς, καταπληκτική μουσική, και αγαπημένους ηθοποιούς, είναι το " From Dusk Till Dawn " (1996, Robert Rodriguez). Δυο αδέλφια, επαγγελματίες εγκληματίες, προσπαθούν να ξεφύγουν από τους αστυνομικούς (εντάξει μπορεί να σκότωσαν και καναδυό) , και να περάσουν τα σύνορα για το Μεξικό. Βρίσκουν καταφύγιο στο Titty Twister, ένα μπαρ για μηχανόβιους και φορτηγατζήδες. Εκεί συναντούν την Santanico Pandemonium (Salma Hayek) και την απολαμβάνουμε όλοι μαζί να λικνίζετε όσο η μπάντα παίζει το " After Dark " , Tito & Tarantula<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="http://www.youtube.com/embed/fg0aw-jETDY" width="480"></iframe><br />
<br />
<br />
Μένοντας στην ίδια δεκαετία, πάμε σε μία ακόμα από τις αγαπημένες μου ταινίες. " Fear and Loathing in Las Vegas " (1998, Terry Gilliam). Ένας τρελός δημοσιογράφος και ο φίλος του, ένας ψυχάκιας δικηγόρος ταξιδεύουν στο Las Vegas, με απώτερο σκοπό να καταναλώσουν όσα περισσότερα ναρκωτικά αντέχουν.<br />
Καταπληκτική σκηνοθεσία και εδώ με μοναδικές ερμηνείες και φυσικά μουσικάρα ! Σε ένα από τα πάρτυ ακούμε το " Somebody To Love ", Jefferson Airplane<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="http://www.youtube.com/embed/5Jj3wZVc7nw" width="480"></iframe><br />
<br />
<br />
Η αποκάλυψη έχει γίνει, ο κόσμος έχει σχεδόν καταστραφεί, τα ρομπότ και οι μηχανές έχουν πάρει τον έλεγχο. Λίγοι άνθρωποι έχουν απομείνει να αντισταθούν, να πολεμήσουν, και να πάρουν τη γη πίσω. Για να τα καταφέρουν στέλνουν στο παρελθόν ένα cyborg για να προστατέψει τον αρχηγό τους John Connor. Ο λόγος βέβαια για το " Terminator 2: Judgment Day " (1991, James Cameron). Γρήγορη ταινία με πολύ δράση και με πολύ Arnold. Στη σκηνή της καταδίωξης με τη μηχανή ακούμε το πολύ δυνατό " You Could Be Mine ", Guns N Roses<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/0B5WsgIot7k" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
Συνέχεια με μια περίεργη ταινία που δεν είσαι σίγουρος για το τι ακριβώς συναίσθημα σου αφήνει. Σίγουρα ωραία ταινία, δυνατή και με σκηνοθεσία που πετυχαίνει αυτό που θέλει. Ο τίτλος της είναι " Spun " (2002, Jonas Åkerlund) και ξεχωρίζει η αρκετά ενδιαφέρουσα διασκευή του " Number of the Beast ", Djali Zwan (γραμμένο απο τον Steve Harris)<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/jGNkm-SFsAY" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
Πάλι πίσω στο χρόνο, και συγκεκριμένα 2 δεκαετίες πίσω συναντάμε τον Marty έναν έφηβο που μετά από ένα ατύχημα ταξιδεύει 30 χρόνια πίσω στο χρόνο και κάνει ότι μπορεί για να επιστρέψει στο παρών προσπαθώντας ταυτόχρονα να σιγουρευτεί ότι οι γονείς του θα γίνουν ζευγάρι. Δεν είναι τόσο περίπλοκο όσο το περιγράφω, αλήθεια! " Back To The Future " (1985, Robert Zemeckis) και τι άλλο βέβαια από τη σκηνή όπου ο Marty McFly Βοηθάει την μπάντα του σχολικού χορού και δίνει στους παρευρισκόμενους μια γεύση από το μέλλον παίζοντας το " Johnny B goode ", Chuck Berry<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="http://www.youtube.com/embed/S1i5coU-0_Q" width="480"></iframe><br />
<br />
<br />
Επιστρέφουμε σε ποιο κοντινή χρονολογία. " O Brother, Where Art Thou? " (2000, Ethan Coen & Joel Coen). Τρεις κατάδικοι μόλις έχουν αποδράσει από τα κάτεργα και ξεκινάνε για την αναζήτηση ενός κριμένου θησαυρού ενώ ένας ψυχωτικός μπάτσος έχει βάλει σκοπό της ζωής του να τους πιάσει. Άλλη μια έξυπνη ταινία των Coen που προσπαθεί να παραλληλίσει τις συμφορές των καταδίκων με τις συμφορές και τις περιπέτειες του Οδυσσέα. Ο Everett, ο Pete και ο Delmar, στην προσπάθειά τους να βγάλουν κάποια χρήματα, πάνε σε ένα στούντιο , και με τη βοήθεια ενός μαύρου κιθαρίστα ηχογραφούν το " I Am a Man of Constant Sorrow ", Chris Thomas King<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/Q6zuBcppwjo" width="459"></iframe><br />
<br />
<br />
Ακόμα ποιο πρόσφατη είναι η ταινία " Pirate Radio " (2009, Richard Curtis). Άλλη μια ωραία ταινία που βλέπετε ευχάριστα και για τη σκηνοθεσία της, και για τους ηθοποιούς - ερμηνείες και φυσικά για τη εξαιρετική της μουσική επένδυση. Ένας παράνομος ραδιοφωνικός σταθμός στημένος μέσα σε ένα πλοίο κάπου στη θάλασσα μεταδίδει ροκ μουσική την εποχή που η κυβέρνηση προσπαθεί μανιωδώς να αποκηρύξει το ροκ εν γένη. Μέσα στα πάρα πολλά εξαιρετικά αλλά και σημαντικά τραγούδια που αναμεταδίδει ο σταθμός, δε δυσκολεύτηκα να ξεχωρίσω το " The Letter ", The Box Tops<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/HIWY8UyW9bw" width="459"></iframe><br />
<br />
Last but not least δε θα μπορούσε να λείπει μια ταινία με ζόμπι από τη λίστα μου. Μένοντας λοιπόν στην ίδια χρονολογία επέλεξα το " Zombieland " (2009, Ruben Fleischer). Ένα ντροπαλός φοιτητής, και ένας κάφρος πιστολάς προσπαθούν να επιβιώσουν σε μια Αμερική που έχει κατακλυστεί από ζόμπι. Same old story αφενός, αλλά η ταινία είναι έξυπνη, γρήγορη, αστεία, και παίζει ο Woody Harrelson (thumbs up!!). Στα opening creddits ακούμε με headbanging το " For Whom the Bell Tolls ", Metallica<br />
(ΠΡΟΣΟΧΉ! αν δεν αντέχετε τα αίματα μη δείτε το video)<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="http://www.youtube.com/embed/1uUHamXmUAI" width="480"></iframe><br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-37067907679420714212012-11-21T17:48:00.000+02:002012-11-21T19:04:17.841+02:009 Διασκευές<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Οι διασκευές μουσικών κομματιών είναι μια τακτική που έχουν ακολουθήσει κατά καιρούς ουκ ολίγα γνωστά και μη συγκροτήματα. Άλλες φορές με επιτυχία, και άλλες όχι, τραγούδια που έχουμε συνηθίσει, και έχουμε συνδυάσει, να ακούμε με ένα συγκεκριμένο μουσικό μοτίβο "εμφανίζονται" ξανά στο προσκήνιο περίπου αλλιώς. Δημιουργώντας πολλούς εχθρούς, αλλά και σύμμαχους, η διασκευή έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια αναπόσπαστο μέρος της παγκόσμιας μουσικής.<br />
Από αυτό το "ρεύμα" δε θα μπορούσε να απουσιάσει και η ελληνική σκηνή.<br />
Σε αυτό το post έχω ξεχωρίσει μια πολύ συγκεκριμένη, αλλά και ιδιάζουσα κατηγορία.<br />
Και επειδή το rock δε φοράει παρωπίδες, σας παρουσιάζω μια μικρή συλλογή από γνωστά και αγαπημένα λαϊκά τραγούδια διασκευασμένα με rock διάθεση.<br />
<br />
<br />
Οι Magic de Spell, έχουν κάνει πολλές διασκευές και μελοποιήσεις.<br />
Το 1993 κυκλοφορούν το πρώτο ελληνόφωνο album τους με τίτλο "Διακοπές Στο Sarajevo" και ιδιαίτερη αίσθηση κάνει το τραγούδι του Γιώργου Ζαμπέτα "Ο Μαθητής"<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/25RtkSmYCRI?fs=1" width="459"></iframe><br />
<br />
Δυο χρόνια αργότερα, το 1995, κυκλοφορούν τον δίσκο "Νίψον Ανομήματα Μη Μόναν Όψιν". Στο νούμερο 6 του δίσκου συναντάμε το "Πότε Βούδας, πότε Κούδας" σε στίχο του αξέχαστου Μανώλη Ρασούλη<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/yy1SZM_YnIk?fs=1" width="459"></iframe><br />
<br />
Τον μοναδικό Γιώργο Ζαμπέτα, και ένα από τα αγαπημένα τραγούδια του επέλεξε να συμπεριλάβει στον δίσκο "Πες μου ένα ψέμα ν’ αποκοιμηθώ" ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου <br />τραγουδώντας με την μελωδική του φωνή το "Μάλιστα Κύριε"<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/jOCeDPyVBuw?fs=1" width="459"></iframe><br />
<br />
Σε στίχους του Μιχάλη Γαβριηλίδη, και στην πρώτη εκτέλεση τον Χριστάκη, το "Ελεύθερο πουλί" ακούγετε μέχρι και τις μέρες μας απο όλες τις γενιές. Αυτό το τραγούδι επέλεξε να διασκευάσει ο Σταύρος Νταντούς με διάθεση reggae<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/80qRd-4grqg?fs=1" width="459"></iframe><br />
<br />
Το reggae συγκρότημα Locomondo, απο τον πρώτο κιόλας δίσκο, έδειξε όχι μόνο ταλέντο, αλλά και τάση προς την επιτυχία. Έτσι δε, μόνο επιτυχία θα μπορούσε να σημειώσει η επιλογή τους να διασκευάσουν, στον δεύτερο δίσκο τους "12 Μέρες στη Jamaica" το τραγούδι που το 1935 έγραψε και ηχογράφησε o Μάρκος Βαμβακάρη.<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/e1BQjxyKAf4?fs=1" width="459"></iframe><br />
<br />
Το 1975 κυκλοφορεί ο δίσκος "Υπάρχω". Ίσως, ο πιο γνωστός, τίτλος δίσκου του Καζαντζίδη. Σε αυτόν τον δίσκο τον ακούμε να τραγουδάει, σε στίχους του Πυθαγόρα το "Κάτω απ΄ το πουκάμισό μου". Το 2005 ο Νίκος Πορτοκάλογλου, κυκλοφορεί το "Πάμε άλλη μια φορά" με ζωντανές ηχογραφήσεις <b></b>και διασκευάζει rock το "Πουκάμισο"<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="http://www.youtube.com/embed/0_PlDnKRG-U?fs=1" width="480"></iframe><br />
<br />
Στον δίσκο "Υπάρχω", όμως, και στο νούμερο 2 ακούμε ένα από τα ποιο αναγνωρίσιμα τραγούδια του Στέλιου, το ομώνυμο Ϋπάρχω". Προσωπικά πιστεύω πως η διασκευή που έχει κάνει ο Δημήτρης Πουλικάκος σε αυτό το τραγούδι είναι συγκλονιστική !!<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="http://www.youtube.com/embed/ZDyj5itF85I?fs=1" width="480"></iframe><br />
<br />
Η παραπάνω διασκευή ακούγετε στην ταινία του Νίκου Ζερβού "Ο Δράκουλας των Εξαρχείων".<br />
Ο τρελός επιστήμονας Βίκτωρ Παπαδόπουλος, που ζει στα Εξάρχεια, έχει βάλει σκοπό να δημιουργήσει την καλλίτερη ροκ μπάντα όλων των εποχών. Κλέβει έτσι μέλη από διάσημους και ταλαντούχους μεγάλους μουσικούς και ως άλλος Frankenstein είναι έτοιμος να τελειοποιήσει το πείραμά του. Ένα λάθος όμως της τελευταίας στιγμής ενός εκ των βοηθών του, που την ώρα της "δημιουργίας" ακούει ... Μάκη Χριστοδουλόπουλο ... φέρνει τα πάν,ω κάτω, και ένα αποτέλεσμα τόσο απολαυστικό, όσο και ο Τζίμης Πανούσης.<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/JXvOelRx_CM?fs=1" width="459"></iframe><br />
<br />
Τον Δεκέμβρη του 2003 ο πολυτάλαντος Γιάννης Ζουγανέλης κυκλοφωρεί τον δίσκο "Γιάννης Ζουγανέλης" και στο νούμερο 13 διασκευάζει το "Ήσουνα τι ήσουνα" (<span class="track_title">Παξιμαδοκλέφτρα</span>). Φοβερός!<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/Vodj7o11l_8?fs=1" width="459"></iframe> <br />
<br /></div>
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-5807652867327954692012-09-12T23:38:00.001+03:002012-09-12T23:38:25.551+03:00Ευχες
Να'ναι τα ποτήρια μας πάντα γεμάτα </br>
Να'ναι τ' όνειρά πάντα φευγάτα</br>
Να'ναι οι ανάσες μας πάντα καυτές</br>
Nα ναι οι αγκαλιές μας πάντα ανοιχτές</br>
Nα ναι τα χίλει μας παντα υγρά</br>
Τα δάκρυα αληθινά</p>
Να'ναι τα λουλούδια μας πάντα ανθισμένα</br>
Και τα τσιγάρα μας πάντα αναμμένα</br>
Να τραγουδάμε μες τα σκοτάδια</br>
Να δίνουμε απλόχερα τα χάδια</br>
Οι εκδρομές να τελειώνουν αργά </br>
Τα γέλια αληθινά</p>
Να'ναι τα βιβλία μας τσαλακωμένα</br>
Και τα κρεβάτια μας πάντα ιδρωμένα</br>
Να'ναι οι καρδιές μας πάντα ζεστές</br>
Κι οι αναμνήσεις μας όλες γλυκές</br>
Να παίζουμε παντα σαν τα παιδιά </br>
Με μάτια καθαρά
<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-40798079624615397042012-05-13T03:15:00.000+03:002012-05-13T03:15:01.677+03:00Τα μάτια<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Τα μάτια θα πρέπει να είναι η άνοιξη και ο ήλιος όταν γελάνε, το φθινόπωρο και η βροχή όταν κλαίνε,να είναι ο χειμώνας και το κρύο όταν δε σε κοιτάνε, το καλοκαίρι όταν σ'αγαπάνε !
<br /></div><div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-39228694648297871942012-05-10T01:41:00.001+03:002012-05-10T01:41:07.988+03:00Τάδε έφη Μαύρος Σκύλος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Το τσίπουρο με χόρτασε, και το ψωμί σου φάτο
<br /></div><div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-15831905725811960832011-10-17T18:45:00.000+03:002011-10-17T18:46:00.845+03:00Τάδε έφη Μαύρος ΣκύλοςΛένε ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Αν συνεχίζεις όμως να κάνεις τα ίδια λάθη, τότε μη περιμένεις ο χρόνος να γιατρέψει τίποτα.<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-37289822.post-50645875018004870072011-10-06T19:27:00.001+03:002011-10-06T19:27:19.173+03:00ΔρόμοςΚαι καθώς είσαι στο δρόμο, άλλη επιλογή δεν έχεις παρά να προχωρήσεις μπροστά.<br />Και καλλίτερα τα βήματα που κάνεις σωστά να τα μετράς.<br />Και το παραπάτημα μη το φοβάσαι γιατί μόνο μπροστά μπορείς να πας.<br />Και ο μόνος λόγος για να πέσεις είναι για να μάθεις να σηκώνεσαι.<br />Και μη ξεχνάς πίσω να κοιτάς .<br />Γιατί ο δρόμος πίσω σου πάντα θα καίγεται.<br />Και πάντα θα σου θυμίζει, πως μόνο μπροστά μπορείς να πας.<div class="blogger-post-footer">Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα</div>Μαυρος Σκυλοςhttp://www.blogger.com/profile/16154918828191903076noreply@blogger.com0