Κι εσείς των πόθων μου ονειρώξεις
ανώμαλες και παιδικές, ορδές αγρίων ιαχές
ανείπωτες ατέρμονες διαχύσεις
γυμνά κορμιά και όνειρά σα γλώσσα κοφτερά
Πνιγείτε επιτέλους στα ποτισμένα με αλκοόλη δάκρυα
και μέθυσοι ελάτε, στο πλάι μου και πάλι
φαντάσματα ντυμένοι, χορός σε μαύρο καρναβάλι
