Tuesday, December 17, 2013

Ένα θρόνο

Τη σιωπή μου σα τοίχο, γύρω γύρω απλώνω
Και τις σκέψεις μου μέσα σε υπόγεια κλειδώνω
λίγο απ την ψυχή μου καίω σε μια θυσία
τα θεμέλια γερά, σε θεούς ικεσία

Πύργους χτίζω ψηλά, σα φρουρούς από πέτρα
και τοξότες πολλούς, με γεμάτη φαρέτρα
πολεμίστρες γεμάτες, βέλη ακονισμένα
Άμα κάνω πως φεύγω θα τα ρίξω σ' εμένα

Θέλω μόνο να έχω ένα θρόνο ν αρχίσω
βασιλιάς πια να είμαι τι ζωή μου να ορίσω
Θέλω μόνο να έχω ένα θρόνο ν αρχίσω
κ ότι μ' έχει προδώσει λίγο λίγο να σβήσω

Κάμαρες, κατακόμβες, έχουν τοιχογραφίες
μάχες που έχω δώσει, ήττες, υποκρισίες 
κηροπήγια πολλά σε γωνίες φωτίζουν
μερικά σβηστά κεριά, να σωθώ μου θυμίζουν

Ότι έκαψε σβήνει , κ ότι καίει θα σβήσει
ότι άφησα πίσω, δε μπορεί να γυρίσει
κ έτσι τρέχω μπροστά, βασιλιάς στ άλογό μου
όπλο μου η καρδιά και ασπίδα το εγώ μου 

Tuesday, December 03, 2013

Πάλι Εδώ

Πως άραγε, μην αναρωτιέσαι, εδώ έφτασα. Κι εδώ δεν είναι τίποτα παρά μόνο το τίποτα.
Μα πως, μην αμφιβάλλεις, όπως συνήθως  εδώ πάλι. Και πάλι εδώ το γνώριμο τίποτα.
Κι όμως είμαι επιτέλους κουρασμένος. Να ανεβαίνω, να πέφτω, να κλείνομαι στο τίποτα.
Έχω ξανάρθει εδώ, το ξέρεις καλά. Ξανά, και ξανά, και πάντα έβγαινα πάλι πίσω.

Πώς άραγε, μη ρωτάς, πάντα έβγαινα από εδώ. Γιατί εδώ αυτό που με πονάει άφηνα.
Και, μην αμφιβάλλεις, πάνω του πάταγα αλύπητα. Και πάλι έξω, πάλι καινούριος.
Μα κάθε φορά που πάλι εδώ κυλούσα, εδώ τα έβρισκα, εδώ να περιμένουν.
Να απλώνουν, να με τραβάνε. Κι όλο άφηνα πίσω περισσότερα. Άλλα τόσα πίσω έβρισκα.

Μα τώρα πώς,  μην αναρωτιέσαι, πάλι εδώ. Εδώ όλα τα βρήκα παλιά και γνώριμα.
Και ναι, μην αμφιβάλλεις, όπως συνήθως με κρατάνε. Μα είμαι κουρασμένος, και είναι πολλά.
Αλλά αυτός εδώ κάτω, εγώ δεν είμαι . Και ούτε θέλω ποτέ να είμαι. Όχι πια, όχι τώρα, όχι εγώ
Αυτό το μέρος δε το'χω ανάγκη. Κι ένα τρόπο να βγώ θα βρω. Και τίποτα πίσω δε θ αφήσω.

Θα επανέλθω, μην αμφιβάλλεις, στο γνώριμο χαμόγελο . Γιατί αυτό που πονάει είναι ότι μου λείπει.
Που, μη ρωτάς, στην άκρη των χειλιών μου, εκεί τη δύναμη θα βρω, εκεί θα την αντλήσω.
Κάτι όμορφο να βρω να πω, κάτι να τραγουδήσω. Πάλι έξω, πάλι εδώ, πάλι εγώ, εγώ όπως μ'αρέσω
Νομίζω από εκεί πρέπει ν'αρχίσω. Μη ρωτάς, πάλι θα ζήσω