Wednesday, August 06, 2014

Τόσο παλιό ....

Έφτασε η ώρα που τα λόγια χάνουν τη δύναμή τους και την αξία τους, που τα λόγια λιώνουν σα χιόνια μπροστά στα μάτια ενός τυφλού θεού.
Έφτασε η ώρα που το τέλος έχει μεταμορφωθεί από φόβο σε ανάμνηση.
Έφτασε η ώρα που η απόσταση δικαιώθηκε και νίκησε τη θέληση.
Έφτασε η ώρα που ο χρόνος γερασμένος, σα σαράκι, κατέστρεψε ότι ήταν αγνό και αληθινό.
Και όμως, τίποτα δεν ήταν ψεύτικο, τίποτα δεν ήταν λάθος, και ότι ήταν θα είναι.
Και θα μένει στην άκρη του κόσμου, φύλακας στις στιγμές μας.
Φύλακας στα όνειρα μας, πως αυτό που πιστέψαμε, αυτό που αγαπήσαμε, ακόμα υπάρχει.
Και ας μη το έχουμε, και ας μη το είχαμε ποτέ, ένα κομμάτι θα είναι για πάντα δικό μας.