Αδέλφια

Jesus Christ walks into a hotel
He hands the innkeeper three nails, he asks
"Can you put me up for the night?"

Και μου το είχε πει εμένα ο Spiderman, ότι σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις μόνο ο Hulk θα μπορούσε να βγάλει το φίδι από την τρύπα.. Δε βα ριεσαι όμως, όσο υπάρχουν απλωμένα στις ταράτσες των πολυκατοικιών άσπρα σεντόνια, μη φοβάσαι. Είναι το σημάδι του ερχομού Πάντως εμένα αυτή ι απορία θα μου μείνει Ούτε ο V for Vendouza μου την έλυσε: ο Μπομπσφουγκαράκης και ο Μπομπ ο μάστορας είναι συγγενείς ???

Έχω κι άλλες απορίες όπως π.χ.

Το Βέλγιο υπάρχει?

Ο τερματοφύλακας τη διάβασε τη φάση?

Πώς μυρίζει ένα Γκολ?

Υπήρξε πράγματι άνθρωπος που έβαλε μια γάτα σε γιαούρτι για να δει αν σπινιάρει?

Υπάρχουν ακόμα αυτές οι απορίες τη στιγμή που άλλα θεμελιώδη προβλήματα έχουν βρει τη λύση τους, πάντα βέβαια με τη βοήθεια του Lucky Look, όπως π.χ

Ο Μπομπ ο μάστορας αν έμενε άνεργος, θα λεγόταν Μπομπ.

Όχι όλοι οι άντρες δεν είναι γουρούνια, οι μισοί μόνο. Οι άλλοι είναι γαϊδούρια

Όχι όλες οι γυναίκες δεν είναι πουτάνες, οι μισές μόνο Οι άλλες είναι καριόλες

Γι’αυτό σου λέω Κυρία μου ας φωνάξουμε και τον Batman στην τελική (όσο δυσκοίλιος και να’ναι έχει τα καλλίτερα gadgets) και να μαζευτούμε μια ωραία (ή και όχι) μέρα, να’ρθει και ο John suRfu Rambo συνοριοφιλακας και να παρατηρήσουμε με επιστημονικό ενδιαφέρον τα μυρμήγκια να μαζεύουν τη σοδειά τους πίνοντας λίγο αφρόγαλα στη μνήμη του αδικοχαμένου Τζάμπα (ναι, για όσους δεν το ξέρουν ο Τζάμπα πέθανε)

Γιατί Κυρία μου μπορεί να’χεις τα ρεζερβόσκυλα να φυλάνε το γυάλινο πύργο σου με τον αρωστόμυαλο μέσα, (όσο και να προσπαθεί να τα μαζέψει ο Άτρονας) μπορεί οι νεκροί να χορεύουν παρέα με τον παγκοσμίου φήμης αννανία, μπορεί ακόμα και το κορίτσι- συγνώμη να περάσει τα σύνορα (αν την αφήσει ο υπουργός) και η μικρή Στελλίτσα με τις ροζ παντοφλίτσες της να πάει στην παιδική χαρά, αλλά το ερώτημα παραμένει (και εδώ θα έρθει να συμφωνήσει και ο Punisher) Άραγε μέχρι πότε θα κρατήσει αυτή η ανακωχή μεταξύ (με taxi – μετάξι – με τάξη)?;

Άντε καιρός είναι να μαζευτούμε να πιούμε λίγη σουμάδα, ή στην τελική λίγη σόδα βρε αδελφέ (φίλε – κολλητέ)

Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους (άντε και σε κάνα ζαχαροπλαστείο)

Αδέλφια ξυπνάτε μας πήρε η νύχτα, θα φωνάξω τον RanTanPlan αν δε συμμορφωθείτε

Τσου





And always remember.... when life hands you Lemons, ask for tequila and salt and call me over!

Απίστευτη Απόφαση

Κάντε click να δείτε και αν θελετε δωστε και μια ψήφο

Νομιμοποίηση του Κόμματος των Παιδοφίλων (PNVD)

από το Τοπικό Δικαστήριο της Χάγης


Κάντε click να δείτε και αν θελετε δωστε και μια ψήφο

Είναι Όλα αυτά

Είναι οι σκέψεις που ποτέ σου δεν τις είχες

Όλα αυτά, που όσο κι αν ήθελες δεν είπες

Αυτά που κάποτε θα έπρεπε να κάνεις

Και όσο περνά ο χρόνος όλο και τα χάνεις

Είναι τα όνειρα που γέρασε ο χρόνος

Όλο και γίνεται συνήθεια ο πόνος

Αυτά που χάραξαν σημάδια στην ψυχή σου

Και τα λεπτά που χάνεις είναι η ζωή σου

Είναι ΄οι στιγμές του χθες που θέλεις να αλλάξεις

Όλα όσα έκανες και θέλεις να ξεχάσεις

Αυτά τη δίψα σου ακόρεστη αφήνουν

Και αυτά τα λάθη που δεν έπρεπε να γίνουν

Δώσε τώρα ζωή στο παρόν

Ο καιρός των παλιών

Είναι τώρα μακριά

Φύγε μόνος μπροστά

Κάνε ότι λυτρώνει την ψυχή

Είναι τα όνειρα που δε θα τα αδράξεις

Και η ζωή που μόνο αγώνες θα κεράσεις

Και τα κλουβιά με τα καναρίνια ??

Φοβάμαι
-------

Μπροστά σου τα φώτα μιας πολιτείας,

που περιμένει τις ανασκαφές...

Και τα κλουβιά με τα καναρίνια που κοιμούνται,

βαλμένα στη σειρά...

Και 'γω που δεν έμαθα ακόμα ποιος είμαι,

ένας κουρασμένος σκοπός,χωρίς προοπτική...

Και 'συ που σε λίγο θα σβήσεις, ένα από τα φώτα,

για να κοιμηθείς, με κάποιον που μου μοιάζει...

'Ετσι που τα σίδερα του κλουβιού, να χαθούν για μια στιγμή,

μέσα στο σκοτάδι...


Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα...


Τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν,

τρύπες στα γόνατα από τις υποκλίσεις,

τσέπες ξηλωμένες απ'τα κέρματα,

χαλασμένα φερμουάρ,χάσκουν χρεοκοπία,

το κορμί μου μελανιασμένο,

μες στο κρύο σαν λάθος,

που δεν το παραδέχεται κανένας,

γυρνάει και ζητά τη ζεστασιά σου...


Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα...


Τα τσιμέντα σου καινούργια,

με έπιπλα λουστραρισμένα και μάρμαρα λευκά,

μια γυαλάδα που στραβώνει και δε σ'αφήνει χώρο να σταθείς

και μόνο εγώ απ'όλα εκεί μέσα,

σαπίζω σαν σε αρχαίο τάφο,

σκεύη παραστάσεις βρέθηκαν εκεί,

εκτός από εμένα,

που σε κρύπτη μυστική,

ψάχνω ακόμη να σε βρω να μ'αναστήσεις...


Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα...

Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν, σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις...

Γέρασα μ'ένα παιδικό παντελονάκι και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη...

Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω, το κορμί μου δρόμος,που εκτελούνται δημόσια έργα,

κομπρεσέρ μ'ανοίγουν και με κλείνουν...

Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις,

έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα

και το μυαλό μου,αποθήκη,

για ραδιενεργά κατάλοιπα...

Μέτρα ασφαλείας πήρανε,

για την αναπνοή μου

και σε πολυεθνικό μονόδρομο,

το μέλλον μου, δώσαν αντιπαροχή...


Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα...


'Ελα έτσι ζω,προκαταβολικά,

το παρελθόν μου και με δυο,

γυμνά καλώδια,για χέρια,

αγκαλιάζω τα ψηλά σου βολτ,για στερνή φορά...

Φοβάμαι...


Στίχοι: Α.Πανταζή

Μουσική: Γ.Ζουγανέλης

Mεθυσμένο Oνειρο

Πάλι απόψε στην αλκοόλη,
θ'απλωσω χέρι να πιαστώ,
ένας πνιγμένος απ' την πόλη
στον πανικό μου ψάχνω κάτι να να σωθώ
Γουλιά με τη γουλιά από τον πάτο μου,
στην επιφάνεια της λήθης να χαθώ,
σαν οξυγόνο η παραίσθηση
με βγάζει τώρα λίγο λίγο απ το βυθό
Σαν ένα αδειανό μπουκάλι
σαν κάποια σκέψη θλιβερή,
σαν του τρελού την παραζάλη
θα με ξεράσει ένα κύμα στην ακτή
Κι ως ναυαγός ερημονήσι
οπου φυτρώνει μόνο αμπέλι και καπνός,
εταίρα γη θα με μυήσει
στην απουσία μου να γίνω κληρικός.
Στο μεθυσμένο όνειρο μου
θα ρίξω άγκυρα απ' τη ζωή μου να πνιγώ,
στην προδομένη την καρδιά μου
πάλι κι απόψε παραμύθι θε να πω.
Μα στις αγάπης το ναδίρ μου
ήρθες εσύ με το φιλί σου σα ζωή,
στις αγκαλίας το όνειρο μου
είσαι το τέλος είσαι της γένεσης αρχή

Waters

IF
--

If I were a swan, I'd be gone.
If I were a train, I'd be late.
And if I were a good man,
I'd talk with you
More often than I do.

If I were to sleep, I could dream.
If I were afraid, I could hide.
If I go insane, please don't put
Your wires in my brain.

If I were the moon, I'd be cool.
If I were a book, I would bend for you.
If I were a good man, I'd understand
The spaces between friends.

If I were alone, I would cry.
And if I were with you, I'd be home and dry.
And if I go insane,
And they lock me away,
Will you still let me join in the game?

If I were a swan, I'd be gone.
If I were a train, I'd be late again.
If I were a good man,
I'd talk with you
More often than I do.

TO KAKO

Chain letter

(απο e-mail)

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους μου στέλνουν e - mail , γιατί:

1. Σταμάτησα να πίνω Coca Cola, αφού έμαθα ότι χρησιμοποιείται για να καθαρίζουν τους λεκέδες στα WC.

2. Δεν πάω πλέον κινηματογράφο, για να μην κάτσω σε κάθισμα που ίσως να έχει καρφίτσα που φέρει τον ιό του AIDS .

3. Μυρίζω άσχημα, αφού δεν βάζω πλέον αποσμητικό διότι ίσως μου προκαλέσει καρκίνο.

4. Δεν παρκάρω πλέον το αυτοκίνητό μου στα supermarkets, ούτε μετακινούμαι με το μετρό διότι ίσως κάποιος μου δώσει να δοκιμάσω κάποιο άρωμα ή μου βάλει σπρέι, για να με ληστέψει αργότερα.

5. Δεν απαντώ το κινητό μου, διότι ίσως μετά μου πουν να πάρω σε κανένα παράξενο νούμερο και μου έρθει μετά ο λογαριασμός με κλήσεις σε Ουγκάντα, Σιγκαπούρη ή Τόκιο.

6. Δεν πίνω πλέον ποτά από τενεκεδάκι, διότι φοβάμαι ότι ίσως μου προκαλέσουν κάποια ασθένεια.

7. Όταν βγαίνω έξω σε κάποιο κλαμπ, δεν κοιτάζω κανέναν, ακόμα και αν είναι ωραίος, διότι ίσως μετά μου δώσει ναρκωτικά, με πάρει σε κάποιο ξενοδοχείο και μου βγάλει το συκώτι ή άλλο όργανο για να το πουλήσει στη μαύρη αγορά.

8. Κατέθεσα όλες τις οικονομίες μου στον λογαριασμό της Αmy Bruce, που είναι άρρωστη στο νοσοκομείο, 7.000 περίπου φορές. Είναι αξιοθαύμαστο, αυτό το παιδί είναι 8 χρόνων από το 1995!!!

9. Δεν τρώω πια χάμπουργκερ στα Mc Donald's γιατί δεν είναι πραγματικό κρέας.

10. Έγραψα το όνομά μου περίπου 3.000 φορές σε μια λίστα για να σώσω ένα σπάνιο είδος σκίουρου.

11. Έχω μαζέψει περίπου 3.000 χρόνια με καλή τύχη και έχω πεθάνει 67 φορές από τα chain letters που μου έστειλαν.


Υ.Γ. ΑΝ ΔΕΝ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΤΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ Ε-ΜΑΙL ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 10 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΣΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 8.500.000 ΑΤΟΜΑ, ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΕΝΑΣ ΜΠΛΕ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΦΑΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ ΑΥΡΙΟ ΣΤΙΣ 18:30!!!

Edgar Allan Poe

I looked upon the scene before me - upon the mere house, and the simple landscape features of the domain - upon the bleak walls - upon the vacant eye-like windows - upon a few rank sedges - and upon a few white trunks of decayed trees - with an utter depression of soul which I can compare to no earthly sensation more properly than to the after-dream of the reveller upon opium - the bitter lapse into everyday life - the hideous dropping off of the veil. There was an iciness, a sinking, a sickening of the heart - an unredeemed dreariness of thought which no goading of the imagination could torture into aught of the sublime. What was it - I paused to think - what was it that so unnerved me in the contemplation of the House of Usher?

“The Fall of the House of Usher” (1840)

Τάδε έφη Μαύρος Σκύλος

Πινω αρα υπαρχω

When a man lies

"When a man lies, he murders
  some part of the world.
 These are the pale deaths
which men miscall their lives.
    All this I cannot
 bear to witness any longer
   Cannot the kingdom of
  salvation take me home?"

     - Cliff Burton

John Milton

“Abash'd the Devil stood, And felt how awful goodness is, and saw Virtue in her shape how lovely”

BRAIN OF A GREEK:

Μολις το ελαβα με mail

This is a true incident that happened in New York

A Greek man walked into a bank in New York City one day and asked for the loan officer.

He told the loan officer that he was going to Greece on business for two weeks and needed to borrow $5,000. The bank officer told him that the bank would need some form of security for the loan. The Greek man handed over the keys to a new Ferrari parked on the street in front of the bank. He produced the title and everything checked out.

The loan officer agreed to accept the car as collateral for the loan. The bank's president and its officers all enjoyed a good laugh at the Greek man for using a $250,000 Ferrari as collateral against a $5,000 loan.
An employee of the bank then drove the Ferrari into the bank's underground garage and parked it there.

Two weeks later, the greek returned, repaid the $5,000 and the interest, which came to $15.41.

The loan officer said, "Sir, we are very happy to have had your business, and this transaction has worked out very nicely, but we are a little puzzled.

While you were away, we checked you out and found that you are a multi millionaire. What puzzles us is, why would you bother to borrow "$5,000"


The Greek replied: "Where else in New York City can I park my car for two weeks for only $15.41 and expect it to be there when I return'"

Ah, the brain of the Greek ... This is why Greece is shining.

Rebetiko

Πριν από λίγο ξύπνησα χαρμάνης και βαρύς
δύο τσιγάρα έφκιασα ν αρχίσω από νωρίς
Δύο βαπόρια έκανα με καπνιστά φουγάρα
με πράμα καλαματιανό και 4 τσιγάρα

Ελα και πιες τα ρε ψυχή
ελα πε μου τι έχεις
να μου τα πεις κι ανάποδα
ελεύθερη να τρέχεις

Στην πρώτη μου τη ρουφηξιά έκανα δυο ευχές
να ρθει να πιει στο πλάι μου μια αγάπη από ψες
τσιγάρα να χω πάντοτε και μόνιμη μαστούρα
να σβήνω τις τσιβάνες μου στου κόσμου τη καμπούρα

Στο κάτω-κάτω είναι καλό για όλους!

Ξέρεις που να ρίξεις το λάδι μετά από το μαγείρεμα στο σπίτι;
Ίσως ναι, αλλά πάντα είναι καλό να διαδίδουμε τέτοιου είδους πληροφορίες.
Ακόμα και αν δεν τηγανίζουμε πολύ, όταν το κάνουμε,
ρίχνουμε συνήθως το χρησιμοποιημένο λάδι στο νεροχύτη της κουζίνας.
Αλήθεια?
Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που μπορούμε να κάνουμε.
Γιατί το κάνουμε?
Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει κανείς για να μας πει τον σωστό τρόπο.
Γι' αυτό λοιπόν, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι
να τοποθετούμε το λάδι σε ένα πλαστικό μπουκάλι (νερού, αναψυκτικού),
να το κλείνουμε καλά και να το πετάμε στα κανονικά σκουπίδια.
Και αυτό, γιατί
ΕΝΑ ΛΙΤΡΟ ΛΑΔΙΟΥ ΜΟΛΥΝΕΙ ΣΧΕΔΟΝ
ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΛΙΤΡΑ ΝΕΡΟΥ,
ποσότητα η οποία είναι ικανή να καλύψει τις ανάγκες σε νερό ενός ατόμου
για 14 χρόνια.
Αν επιλέξεις να προωθήσεις αυτό το μήνυμα στους φίλους σου,
το περιβάλλον θα σε ευγνωμονεί.
Στο κάτω-κάτω είναι καλό για όλους!

Mικρές νοθείες

Ποτέ του δεν κατάφερε να βγει σε μια λιακάδα
Και ζει με ό,τι περίσσεψε από ένα σκάρτο ποίημα
Τα πρωινά σηκώνεται με μια βαριά ζαλάδα
Και λέει πως τον ξύπνησε ένα μεγάλο κύμα.

Κρεμάει τις αφίσες του στα παράθυρά του
Κρύβει το φως μα κρύβει κι όλα τα? άλλα
Γιατί το μόνο που λαχτάρισε ως λάφυρά του
Είναι μια θάλασσα να φτάνει ως τη σκάλα.

Βάζει σημάδια από στυλό πάνω στον τοίχο του
Μετράει το ύψος του που πόντο πόντο χάνει
Μα κάθε βράδυ όταν βγαίνει απ? τον ύπνο του
Στέκεται όρθιος και τρυπάει το ταβάνι

Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια
Πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες
Ξέρει αν μπορούσε θα ?κανε μία απ? τα ίδια
Αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες

Νόμιζα πως το είχα χάσει

Το είχα γράψει πριν 3 - 4 χρόνια Νόμιζα πως το είχα χάσει (μα που είναι αυτό το backup;) αλλά βρέθηκε το χειρόγραφο και έτσι το κάνω ένα repost για να μη ξαναχαθει
Σ. Σ. Γραμμένο σε ένα bar μετά από πολλές Amstel


Όταν χαθείς στη μοναξιά τη μιζερια ξορκίσεις
Το αλκοόλ να γίνετε απόλαυση του ονείου
Και ο καπνός θα γίνετε παρέα στο ημίφως
Στον ήχο της ηλεκτρικής θα πάλετε η ψυχή σου
Στην αντανάκλαση σου δεις του πόνου σου τον μάγο
Και οι μυρωδιές της θάλασσας ξυπνήσουν στο μυαλό σου

Η μιζερια θα γίνετε το έρμαιο του ανέμου
Το Όνειρο πραγματικό πέρα απ τη φαντασία
Και το ημίφως θα ναι φως που λάμπει η ψυχή σου
Και η ψυχή σου η τροφή που δίνεις στη ελπίδα
Που ο μάγος με τα ξόρκια του θα την αναπληρώσει
Και ατού μυαλού την ομορφιά θα γεννηθεί ο κόσμος

Τότε και στη ζωή σου θα ναι απλό να γίνεις ορισμός της
Και μ ένα νεύμα θα μπορείς τον πόνο να απαλύνεις
Με μια ματιά στον ουρανό θα βρίσκεις ευτυχία
Με μια λέξη σου θα δεις ν αλλάζει όλος ο κόσμος
Το άγγιγμα σου μαγικό θα κλείνει τις πληγές μας
Και ο δρόμος σου θα γίνετε ροδανθιστος στρωμένος

Τάδε έφη Μαύρος Σκύλος

Ο Έρωτας περνάει από το συκώτι

20 Γραμμές

Πόσο κρατά ένα όνειρο ?

Είναι φορές που θέλω να φωνάξω

Σκέφτομαι τη σκηνή σα ταινία

Να βγω στο δρόμο ένα βράδυ με βροχή,

Πάντα με βροχή πρέπει να είναι,

Να πέσω στα γόνατα

Να ανοίξω διάπλατα τα χέρια μου

Σα να προσπαθώ να αγκαλιάσω τη βροχή

Και να φωνάξω τόσο δυνατά

Που να με ακούσουν τα σύννεφα

Και η βροχή να πέφτει στο στόμα μου

Και να μου δίνει το πιο ερωτικό της φιλί

Σα να προσπαθεί να με παρηγορήσει

Για ένα ακόμα όνειρο, που κάποιος

Ή κάτι, μου το έκλεψε

Και έτσι έμεινα μόνος στο κρεβάτι

Χωρίς βροχή, χωρίς κραυγή

Και με αυτό το όνειρο, ακόμα κλεμμένο

Να μου αφήνει μόνο το χαρτί,

Το στυλό, και το μελάνι

(re-posted)

Final Four

Ναι μεν ...

αλλα ...

Let the best team wins...

11-13/5 ROCK BAZAAR

Και άφες

“και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών”

Tomorrow

Tomorrow, and tomorrow, and tomorrow

Creeps in this petty pace from day to day

To the last syllable of recorded time;

And all our yesterdays have lighted fools

The way to dusty death. Out, out, brief candle!

Life's but a walking shadow, a poor player

That struts and frets his hour upon the stage

And then is heard no more. It is a tale

Told by an idiot, full of sound and fury,

Signifying nothing. - Macbeth

MACBETH - by William Shakespeare

Αλυσίδα

Αυτό το γαλάζιο του ουρανού, είναι το πιο όμορφο ρούχο του ήλιου
Και όταν το φοράει, ξεχύνεται με τις αχτίνες του
στο μπλε τις θάλασσας για να κάνουν τρελό έρωτα
Να χαϊδέψει ο ένας τον άλλον, να ανταλλάξουν τα φιλία τους.
Και τότε μια αλυσίδα κινήσεων αρχίζει να ενεργοποιείτε
Τα ψάρια και οι γλάροι, αρχίζουν έναν αρμονικό χορό μεταξύ τους.
Συνοδεύοντας τον ήλιο και τη θάλασσα στον τρελό χορό του έρωτα τους.
Δεν υπάρχει άρνηση σε αυτό το παιχνίδι Δεν υπάρχει εγωισμός
Υπάρχει μόνο μια αρμονία
Όπως το απαλό αεράκι κουνά τη μοναχική φυλλωσιά στην άκρη του γκρεμού
Έτσι και ο ήλιος κουνά τις αχτίδες του πάνω στο μεταξένιο δέρμα της θάλασσας
Ο χρόνος σαν εύπιστος φρουρός, τους αφήνει να παίξουν λίγο παραπάνω
Μακραίνει τα λεπτά του, μεγαλώνει τη μέρα του, και απολαμβάνει και αυτός το θέαμα
Απολαμβάνει την ηδονή τους, να κινητε ανάμεσα τους.
Όπως το τρένο περνά μπροστά από το γερασμένο δέντρο και μπαίνει στο τούνελ
Και οι καπνοί του ανεβαίνουν ψηλά
Στην αρχή παίρνουν τη μορφή της αγκινάρας
Αλλά τελικά, παίρνουν τη μορφή της καρδιάς

Για μια φορά μόνο

Για μια φορά μόνο
ζωγράφισε έξω απο το χαρτί
Βάλε κι άλια χρώματα,
κόκκινο σαν το πάθος
Πράσινο σαν την ελπίδα,
μπλε σαν την ελευθερία
Για μια φορά και μόνο,
άνοιξε τα ματια σου καλά
Κοίταξε πέρα από εκεί
που δείχνουν τα δάχτυλα της ντροπής
Πέρα από τα νεκρά
σαν τις ελπίδες τους αστέρια
Άνοιξε το στόμα σου,
όχι για να φας τη βλακεία που σε ταΐζουν
Όχι για να φωνάξεις από θλίψη
σαν κύκνος που πεθαίνει
Για να γελάσεις, να μιλήσεις,
να τραγουδήσεις, να αφυπνίσεις
Πέτα στα σκουπίδια
ότι στη αδράνεια σε δένει
Για μια φορά μόνο
χόρεψε τη μοναξιά σου, μη κοιμάσαι
Καλλίτερα μόνος αλλά όρθιος,
παρά ηλίθιος ανάμεσα στη μάζα
Για μια φορά και μόνο πες
"αν όχι τώρα, πότε?"
Δεν υπάρχει η κατάλληλη στιγμή,
η ευκαιρία είναι τώρα
Μάθε τη ζωή απ τη ζωή σου,
άσε τη φωτιά σου να σε κάψει

Τριγυρνώντας μες τις κάμαρες του νου μου

Τριγυρνώντας μες τις κάμαρες του νου μου.
Κάμαρες που είναι χαμένες
στα καρέ του χωροχρόνου της ζωής μου.
Μερικές φορές βρίσκω την άκρη ενός νήματος.
Άλλες φορές επιλέγω να το προσπεράσω,
και άλλες δεν έχω άλλη επιλογή από αυτή.
Και μερικές φορές, μόνο μερικές φορές,
αρχίζω να το ακολουθώ,
και τότε ίσως να αρχίσω να γράφω.
Και ακολουθώντας το νήμα,
αντανακλούν μπροστά μου
τα καρέ που απαρτίζουν τις κάμαρες
στο χωροχρόνο του μυαλού μου.
Κινούμενος στη ρότα που μου χαράζει το νήμα,
ενίοτε βρίσκω κόμπους που με σταματάνε και με παιδεύουν,
και λύνοντας τους εκπαιδεύομαι
και ανακαλύπτω θαμμένες σκέψεις.
Και άλλες φορές τρέχω,
και κάποιες φορές σταματάω.
Ενώ θέλω να το ακολουθήσω κι άλλο,
σταματάω, γιατί όσο και να θέλω να δω τι άλλο υπάρχει,
ίσως και να φοβάμαι.

Στο κουπέ ενός τρένου

Στο κουπέ ενός τρένου τυχαίνει να κάθονται από τη μια μεριά ένας Έλληνας και ένας Γερμανός και από την άλλη μια γριά 80 χρονών και μια πολύ όμορφη εικοσάχρονη κοπέλα. Όλα αυτά τα άτομα δεν είχαν καμιά σχέση μεταξύ τους. Απλώς έτυχε να βρεθούν μαζί. Όλη την ώρα o Έλληνας και ο Γερμανός έτρωγαν την κοπέλα με τα μάτια τους, αλλά δεν τολμούσαν να κάνουν κάτι λόγω της γριάς. Σε κάποια στιγμή το τρένο μπαίνει σε ένα τούνελ και τότε μέσα στο βαθύ
σκοτάδι: SPLATSSS!!!!! ακούγεται o ήχος μιας σφαλιάρας...


Σκέφτεται λοιπόν o Έλληνας: Ο άτιμος ο Γερμανός βρήκε την ευκαιρία τώρα με το σκοτάδι, έβαλε χέρι στη μικρή, και αυτή του έριξε σφαλιάρα!
Σκέφτεται ο Γερμανός: Το καθίκι o Έλληνας έβαλε χέρι στη μικρή ...κι έφαγα ΕΓΩ τη σφαλιάρα!!
Σκέφτεται η κοπέλα: Κάποιος από αυτούς πήγε να μου βάλει χέρι, το έβαλε κατά λάθος στη ΓΡΙΑ και η γριά του έριξε σφαλιάρα!!!
Σκέφτεται και η γριά: Κουφάλα Γερμανέ . ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΗ ΧΡΩΣΤΟΥΣΑ!!!

Δεν έχω μύθο

Δεν έχω μύθο
Δεν έχω μίσος στην ψυχή
Ξαναγεννιέμαι κάθε αυγή
Δεν έχω μύθο
Δε τραγουδώ Σα τα πουλιά
Στα όνειρα μου πετάω ψηλά

Και θα κάνω πάντα λάθη
Και λάθη απ την αρχή
Και η τόλμη στη ζωή μου
Με βγάζει νικητή

Δεν έχω μύθο
Και δεν κοιτάω πίσω πια
Τους ήρωες μου κρατάω ψηλά
Δεν έχω μύθο
Έχω μια παιδική φωνή
Μου λέει να παίζω την κάθε στιγμή

Λάθη που θα τα πληρώσω
Λάθη που τα ζω
Λάθη που θα τα ξεχάσω
Και θα τα μισώ

Δεν έχω μύθο
Έχω σελίδες να γράψω πολλά
Τετράδιο άδειο μα γεμάτη καρδιά
Δεν έχω μύθο
Ένα καράβι που περνά ποταμούς
Πηγαίνει κόντρα σε σάπιους χρησμούς

Πάω κόντρα στους ανέμους
Τα κύματα περνώ
Ξέρω πως υπάρχουν κι’αλλοι
Μαζί τους ας χαθώ

Δεν έχω μύθο
Έχω μπροστά μου μια νέα αυγή
Μια αλκοόλη μια καινούρια βροχή
Δεν έχω μύθο
Ένα τρενάκι που πηγαίνει μπροστά
Που στην ελπίδα θα κάνει βουτιά

Και θα κάνω πάντα λάθη
Και λάθη απ την αρχή
Λάθη που θα αγαπήσω
Μου μαθαίνουν τη ζωή

13 ΚΣ

Θα σου κλέψω το σακάκι

Θα σου κλέψω το σακάκι, δυο γραβάτες θα φορώ

κι αν με ξαναπείς αλήτη πάλι εγώ σε συγχωρώ

έμαθα σ' αυτό τον κόσμο αμαρτίες ν' αφαιρώ

των ανθρώπων που δεν ξέρουν πως επέζησα εγώ

Κι αν σου πέσει το λαχείο ξεφορτώσου τα λεφτά

η ζωή είναι ένα αστείο και ο θάνατος γελά

συνταγές ισορροπίας, ανισόρροπος εγώ

συμβουλές αταραξίας, ταραχοποιός εγώ

Η μιζέρια κι η δουλεία ένα κι ένα κάνουν δυο

κι όλα γύρω μου κατάπιαν το αμίλητο νερό

δεν τα κάνω εγώ πλακάκια με κανένα θεσμό

στέγνωσα σε μανταλάκια το δικό μου εαυτό

Η μοντέρνα φαντασία πάει να σπάσει τα δεσμά

είναι όμως οπτασία, δεν πατάει πουθενά

και η τοξικομανία παραμύθα είναι κι αυτή

στον καθρέφτη σου ψυχή μου καθρεφτίσου μοναχή

Δεν τα κάνω εγώ πλακάκια με κανένα κερατά

μη μ' ανάψουν τα γλομπάκια και σου κάνω σαματά

Νικόλας Άσιμος

Aplo kai korifaio diafimistiko

http://www.youtube.com/watch?v=AHu5YOogV8I

Stous Dromous

Πάλι κι απόψε σε δρόμους τριγυρίζω

Και σέρνω πίσω μου τον ίσκιο μιας Ζωής

Δυο σκέψεις καριες το μυαλό μου βασανίζουν

Κρύβω τα βήματά μου μέσα στις σκιές


Αφήνω πίσω μου τον μίζερο τον ίσκιο

Και ζαλισμένος περπατάω προς το φως

Οι καριες σκέψεις την κατεύθυνση ορίζουν

Κι αν μου 'χουν μάθει τίποτα, είναι αργά


Μα κάθε ώρα και στενάκι που περνάω

Άλλα θα παίρνω κι άλλα θα αφήνω πίσω

Τα όνειρά μου θα κρεμάσω στα αστέρια

Και θα φωτίσουν να φανώ απ τις σκιές

Σημερα

Λοιπον μολις σημερα το ανακαλυψα και εγω.
Σημερα 30 Ιανουαριου γιορταζουν οι Μαυροι.
Για του λογου το αληθες καντε click εδω

Χρονια μου πολλα !!!!

When dogs come together

Mr. Brown, Mr. White, Mr. Blonde,Mr. Blue, Mr. Orange, and Mr.Pink.

                              MR. PINK
                 Why am I Mr. Pink?

                              JOE
                 Cause you're a faggot.

                              MR. PINK
                 Why can't we pick out our own
              colors?

                              JOE
                 I tried that once, it don't work.
              You get four guys fighting over
                 who's gonna be Mr. Black.  Since
              nobody knows anybody else, nobody
              wants to back down.  So forget it,
              I pick.  Be thankful you're not
              Mr. Yellow.

HA !!! Mr. Black Dog is here, vrike kai ta loipa Reservoir Dogs kai yrthe kai edese. Milame gia megali epitixia kai megaly zimia SYNAMA

Πολλά τσίπουρα

Πολλά τσίπουρα βρε αδερφέ ....

Σιγά μη κλάψω

Μου λεν αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ

στα όρια του μοναχά να γυροφέρνω

Και πως ο κόσμος είναι ανήμερο θεριό

και όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω

Μου λένε αν φύγω πιο ψηλά θα ζαλιστώ

καλλίτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι

Και πως αν θέλω περισσότερα να δω

σ’ένα καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι

Και όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ

μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω

Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό

είμαι μικρός πολύ μικρός για να τα’αλαξω

Μα εγώ μ’έναν άγριο περήφανο χορό

σαν αετός πάνω απ’τις λύπες θα πετάξω

Σιγά μη κλάψω

Σιγά μη φοβηθώ

Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό

Θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω

Σιγά μη κλάψω

Σιγά μη φοβηθώ