Τριγυρνώντας μες τις κάμαρες του νου μου

Τριγυρνώντας μες τις κάμαρες του νου μου.
Κάμαρες που είναι χαμένες
στα καρέ του χωροχρόνου της ζωής μου.
Μερικές φορές βρίσκω την άκρη ενός νήματος.
Άλλες φορές επιλέγω να το προσπεράσω,
και άλλες δεν έχω άλλη επιλογή από αυτή.
Και μερικές φορές, μόνο μερικές φορές,
αρχίζω να το ακολουθώ,
και τότε ίσως να αρχίσω να γράφω.
Και ακολουθώντας το νήμα,
αντανακλούν μπροστά μου
τα καρέ που απαρτίζουν τις κάμαρες
στο χωροχρόνο του μυαλού μου.
Κινούμενος στη ρότα που μου χαράζει το νήμα,
ενίοτε βρίσκω κόμπους που με σταματάνε και με παιδεύουν,
και λύνοντας τους εκπαιδεύομαι
και ανακαλύπτω θαμμένες σκέψεις.
Και άλλες φορές τρέχω,
και κάποιες φορές σταματάω.
Ενώ θέλω να το ακολουθήσω κι άλλο,
σταματάω, γιατί όσο και να θέλω να δω τι άλλο υπάρχει,
ίσως και να φοβάμαι.