Monday, February 05, 2007

Stous Dromous

Πάλι κι απόψε σε δρόμους τριγυρίζω

Και σέρνω πίσω μου τον ίσκιο μιας Ζωής

Δυο σκέψεις καριες το μυαλό μου βασανίζουν

Κρύβω τα βήματά μου μέσα στις σκιές


Αφήνω πίσω μου τον μίζερο τον ίσκιο

Και ζαλισμένος περπατάω προς το φως

Οι καριες σκέψεις την κατεύθυνση ορίζουν

Κι αν μου 'χουν μάθει τίποτα, είναι αργά


Μα κάθε ώρα και στενάκι που περνάω

Άλλα θα παίρνω κι άλλα θα αφήνω πίσω

Τα όνειρά μου θα κρεμάσω στα αστέρια

Και θα φωτίσουν να φανώ απ τις σκιές

6 comments:

reservoirdogs said...

Φύσα αγέρα παρ΄τα χορεψ΄ τα τα παιδάκια

Anonymous said...

Χορεψ'τα τα παϊδάκια είπες?????

reservoirdogs said...

Ναι, το χορό της κοιλιάς;)))

sorry_girl said...

Μάλιστα.
Να υποθέσω οτι είναι δικό σου;
Μου άρεσε πάντως.

Μαυρος Σκυλος said...

A re brain, ena sovaro post eipa na vgalw kai egw kai to isopedoses. De sou kratw kakia omws giati kserw oti me thewreis filo sou....

Nai sorry swsta ypetheses

Anonymous said...

Γι'αυτό είναι οι φίλοι για να σε ξενερώνουν στις πιο σοβαρές σου στιγμές :).