Πάλι κι απόψε σε δρόμους τριγυρίζω
Και σέρνω πίσω μου τον ίσκιο μιας Ζωής
Δυο σκέψεις καριες το μυαλό μου βασανίζουν
Κρύβω τα βήματά μου μέσα στις σκιές
Αφήνω πίσω μου τον μίζερο τον ίσκιο
Και ζαλισμένος περπατάω προς το φως
Οι καριες σκέψεις την κατεύθυνση ορίζουν
Κι αν μου 'χουν μάθει τίποτα, είναι αργά
Μα κάθε ώρα και στενάκι που περνάω
Άλλα θα παίρνω κι άλλα θα αφήνω πίσω
Τα όνειρά μου θα κρεμάσω στα αστέρια
Και θα φωτίσουν να φανώ απ τις σκιές
Και σέρνω πίσω μου τον ίσκιο μιας Ζωής
Δυο σκέψεις καριες το μυαλό μου βασανίζουν
Κρύβω τα βήματά μου μέσα στις σκιές
Αφήνω πίσω μου τον μίζερο τον ίσκιο
Και ζαλισμένος περπατάω προς το φως
Οι καριες σκέψεις την κατεύθυνση ορίζουν
Κι αν μου 'χουν μάθει τίποτα, είναι αργά
Μα κάθε ώρα και στενάκι που περνάω
Άλλα θα παίρνω κι άλλα θα αφήνω πίσω
Τα όνειρά μου θα κρεμάσω στα αστέρια
Και θα φωτίσουν να φανώ απ τις σκιές
6 comments:
Φύσα αγέρα παρ΄τα χορεψ΄ τα τα παιδάκια
Χορεψ'τα τα παϊδάκια είπες?????
Ναι, το χορό της κοιλιάς;)))
Μάλιστα.
Να υποθέσω οτι είναι δικό σου;
Μου άρεσε πάντως.
A re brain, ena sovaro post eipa na vgalw kai egw kai to isopedoses. De sou kratw kakia omws giati kserw oti me thewreis filo sou....
Nai sorry swsta ypetheses
Γι'αυτό είναι οι φίλοι για να σε ξενερώνουν στις πιο σοβαρές σου στιγμές :).
Post a Comment