Friday, October 30, 2009
Friday, September 18, 2009
Thursday, August 20, 2009
ΠΟΛΥΜΝΙΑ
ΠΟΛΥΜΝΙΑ
Ψεύτικα αισθήματα
ψεύτη του κόσμου!
Μα το παράξενο
φως του έρωτός μου
φέγγει στου σκοτεινού
δρόμου την άκρη:
Με το παράπονο
και με το δάκρυ,
κόρη χλωμόθωρη
μαυροντυμένη.
Κι είναι σαν αίνιγμα,
και περιμένει.
Λάμπει το βλέμμα της
απ' την ασθένεια.
Σάμπως να λιώνουνε
χέρια κερένια.
Στ' άσαρκα μάγουλα
πως έχει μείνει
πίκρα το νόημα
γέλιου που σβήνει!
Είναι το αξήγητο
το μικροστόμα
δίχως το μίλημα,
δίχως το χρώμα.
Κάποια μεσάνυχτα
θα σε αγαπήσω,
Μούσα. Τα μάτια σου
θαν τα φιλήσω,
να 'βρω γυρεύοντας
μες στα νερά τους
τα χρυσονείρατα
και τους θανάτους,
και τη βασίλισσα
λέξη του κόσμου,
και το παράξενο
φως του έρωτός μου
Κωνσταντίνος Καρυωτάκης
Ψεύτικα αισθήματα
ψεύτη του κόσμου!
Μα το παράξενο
φως του έρωτός μου
φέγγει στου σκοτεινού
δρόμου την άκρη:
Με το παράπονο
και με το δάκρυ,
κόρη χλωμόθωρη
μαυροντυμένη.
Κι είναι σαν αίνιγμα,
και περιμένει.
Λάμπει το βλέμμα της
απ' την ασθένεια.
Σάμπως να λιώνουνε
χέρια κερένια.
Στ' άσαρκα μάγουλα
πως έχει μείνει
πίκρα το νόημα
γέλιου που σβήνει!
Είναι το αξήγητο
το μικροστόμα
δίχως το μίλημα,
δίχως το χρώμα.
Κάποια μεσάνυχτα
θα σε αγαπήσω,
Μούσα. Τα μάτια σου
θαν τα φιλήσω,
να 'βρω γυρεύοντας
μες στα νερά τους
τα χρυσονείρατα
και τους θανάτους,
και τη βασίλισσα
λέξη του κόσμου,
και το παράξενο
φως του έρωτός μου
Κωνσταντίνος Καρυωτάκης
Tuesday, June 02, 2009
Thursday, May 14, 2009
Αγνοώ
Αγνοώ το πως με βλέπει ο κόσμος, αλλά στον εαυτό μου φαίνομαι σαν να μην ήμουν τίποτα άλλο από ένα αγοράκι που παίζει στην ακρογιαλιά και κατά καιρούς ανακαλύπτει μια γυαλιστερή πέτρα ή ένα όστρακο πιο όμορφο από τα συνηθισμένα, ενώ ο μεγάλος ωκεανός της αλήθειας απλώνεται μπροστά μου χωρίς να το γνωρίζω
Ι. Νεύτων
Ι. Νεύτων
Sunday, May 03, 2009
Thursday, April 30, 2009
Barca !!!
Βρισκόμαστε στο 2009 μ.Χ. Ολη η Ευρώπη βρίσκεται υπό την κυριότητα της Αγγλικής Αυτοκρατορίας. Ολη είπα; Οχι και όλη. Κάπου εκεί στον καταλονικό Νότο, υπάρχει μια μικρή ομάδα η οποία αντιστέκεται, και θα αντιστέκεται για πολύ καιρό στους εισβολείς. Ναι, καλά καταλάβατε, η μικρή ομάδα είναι αυτή των φίλων μας Puyol, Eto’o, Messi, Henry, και λοιπών, οι οποίοι για ακόμη μία φορά μεταφέρονται στις οθόνες των τηλεοράσεων μας και είναι πανέτοιμοι να νικήσουν τον Αγγλικό ζυγό και να κατακτήσουν το Champions League.
Sunday, April 12, 2009
Tuesday, March 17, 2009
Αναρωτιέμαι
Αναρωτιέμαι αν είμαι τρελός. Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι είμαι διαφορετικός. Κι αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό απ' όποια μεριά κι αν το κοιτάξεις
Saturday, March 14, 2009
Monday, March 09, 2009
Ένεκα της ημέρας
Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία.
Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα
Αλλού σε λέγανε Γιουδήθ, εδώ Μαρία
Το φίδι σκίζεται στο βράχο με τη σμέρνα.
Από παιδί βιαζόμουνα μα τώρα πάω καλιά μου.
Μια τσιμινιέρα με όρισε στον κόσμο και σφυρίζει.
Το χέρι σου, που χάιδεψε τα λιγοστά μαλλιά μου,
για μια στιγμή αν με λύγισε σήμερα δε με ορίζει.
Το μετζαρόλι ράγισε και το τεσσαροχάλι.
Την τάβλα πάρε, τζόβενο, να ξαναπάμε αρόδο.
Ποιος σκύλας γιος μας μούτζωσε κι έχουμε τέτοιο χάλι,
που γέροι και μικρά παιδιά μας πήραν στο κορόιδο;
Βαμμένη. Να σε φέγγει κόκκινο φανάρι.
Γιομάτη φύκια και ροδάνθη αμφίβια Μοίρα.
Καβάλαγες ασέλωτο με δίχως χαλινάρι,
πρώτη φορά σε μια σπηλιά στην Αλταμίρα
Σαλτάρει ο γλάρος το δελφίνι να στραβώσει.
Τι με κοιτάς; Θα σου θυμίσω εγώ πού μ' είδες;
Στην άμμο πάνω σ' είχα ανάστροφα ζαβώσει
τη νύχτα που θεμέλιωναν τις Πυραμίδες
Το τείχος περπατήσαμε μαζί το Σινικό.
Κοντά σου ναύτες απ' την Ουρ πρωτόσκαρο εβιδώναν.
Ανάμεσα σε ολόγυμνα σπαθιά στο Γρανικό
έχυνες λάδι στις βαθιές πληγές του Μακεδόνα.
Βαμμένη. Να σε φέγγει φως αρρωστημένο.
Διψάς χρυσάφι. Πάρε, ψάξε, μέτρα.
Εδώ κοντά σου χρόνια ασάλευτος να μένω
ως να μου γίνεις, Μοίρα, Θάνατος και Πέτρα
Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα
Αλλού σε λέγανε Γιουδήθ, εδώ Μαρία
Το φίδι σκίζεται στο βράχο με τη σμέρνα.
Από παιδί βιαζόμουνα μα τώρα πάω καλιά μου.
Μια τσιμινιέρα με όρισε στον κόσμο και σφυρίζει.
Το χέρι σου, που χάιδεψε τα λιγοστά μαλλιά μου,
για μια στιγμή αν με λύγισε σήμερα δε με ορίζει.
Το μετζαρόλι ράγισε και το τεσσαροχάλι.
Την τάβλα πάρε, τζόβενο, να ξαναπάμε αρόδο.
Ποιος σκύλας γιος μας μούτζωσε κι έχουμε τέτοιο χάλι,
που γέροι και μικρά παιδιά μας πήραν στο κορόιδο;
Βαμμένη. Να σε φέγγει κόκκινο φανάρι.
Γιομάτη φύκια και ροδάνθη αμφίβια Μοίρα.
Καβάλαγες ασέλωτο με δίχως χαλινάρι,
πρώτη φορά σε μια σπηλιά στην Αλταμίρα
Σαλτάρει ο γλάρος το δελφίνι να στραβώσει.
Τι με κοιτάς; Θα σου θυμίσω εγώ πού μ' είδες;
Στην άμμο πάνω σ' είχα ανάστροφα ζαβώσει
τη νύχτα που θεμέλιωναν τις Πυραμίδες
Το τείχος περπατήσαμε μαζί το Σινικό.
Κοντά σου ναύτες απ' την Ουρ πρωτόσκαρο εβιδώναν.
Ανάμεσα σε ολόγυμνα σπαθιά στο Γρανικό
έχυνες λάδι στις βαθιές πληγές του Μακεδόνα.
Βαμμένη. Να σε φέγγει φως αρρωστημένο.
Διψάς χρυσάφι. Πάρε, ψάξε, μέτρα.
Εδώ κοντά σου χρόνια ασάλευτος να μένω
ως να μου γίνεις, Μοίρα, Θάνατος και Πέτρα
Sunday, March 01, 2009
Πάλι απόψε
Πάλι απόψε στην αλκοόλη
θ'απλώσω χέρι να πιαστώ,
ένας πνιγμένος απ'την πόλη
στον πανικό μου ψάχνω κάτι να σωθώ.
Γουλιά με τη γουλιά από τον πάτο μου
στην επιφάνεια της λήθης να χαθώ,
σαν οξυγόνο η παραίσθηση
με βγάζει τώρα λίγο λίγο απ'το βυθό.
Σαν ένα αδειανό μπουκάλι
σα κάποια σκέψη θλιβερή,
σαν του τρελού την παραζάλη
θα με ξεβράσει ένα κύμα στην ακτή.
Κι ως ναυαγός σ'ερημονησι
όπου φυτρώνει μόνο αμπέλι και καπνός,
εταίρα γη θα με μυήσει
στην απουσία μου να γίνω κληρικός.
Στο μεθυσμένο όνειρο μου
θα ρίξω άγκυρα απ'τη ζωή μου να πνιγώ,
στην προδομένη την καρδιά μου
πάλι κι-απόψε παραμύθι θε να πω.
Μα στις αγάπης το ναδίρ μου
ήρθες εσυ με το φιλί σου σαν ζωή,
στης παραζάλης τ'όνειρο μου
είσαι το τέλος είσαι της γένεσης αρχή
θ'απλώσω χέρι να πιαστώ,
ένας πνιγμένος απ'την πόλη
στον πανικό μου ψάχνω κάτι να σωθώ.
Γουλιά με τη γουλιά από τον πάτο μου
στην επιφάνεια της λήθης να χαθώ,
σαν οξυγόνο η παραίσθηση
με βγάζει τώρα λίγο λίγο απ'το βυθό.
Σαν ένα αδειανό μπουκάλι
σα κάποια σκέψη θλιβερή,
σαν του τρελού την παραζάλη
θα με ξεβράσει ένα κύμα στην ακτή.
Κι ως ναυαγός σ'ερημονησι
όπου φυτρώνει μόνο αμπέλι και καπνός,
εταίρα γη θα με μυήσει
στην απουσία μου να γίνω κληρικός.
Στο μεθυσμένο όνειρο μου
θα ρίξω άγκυρα απ'τη ζωή μου να πνιγώ,
στην προδομένη την καρδιά μου
πάλι κι-απόψε παραμύθι θε να πω.
Μα στις αγάπης το ναδίρ μου
ήρθες εσυ με το φιλί σου σαν ζωή,
στης παραζάλης τ'όνειρο μου
είσαι το τέλος είσαι της γένεσης αρχή
Monday, February 23, 2009
Και στο τελος κερδιζουν οι Γερμανοι...
Tuesday, February 10, 2009
Saturday, February 07, 2009
Friday, February 06, 2009
Friday, January 30, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)