Monday, February 26, 2007
Wednesday, February 21, 2007
Θα σου κλέψω το σακάκι
Θα σου κλέψω το σακάκι, δυο γραβάτες θα φορώ
κι αν με ξαναπείς αλήτη πάλι εγώ σε συγχωρώ
έμαθα σ' αυτό τον κόσμο αμαρτίες ν' αφαιρώ
των ανθρώπων που δεν ξέρουν πως επέζησα εγώ
Κι αν σου πέσει το λαχείο ξεφορτώσου τα λεφτά
η ζωή είναι ένα αστείο και ο θάνατος γελά
συνταγές ισορροπίας, ανισόρροπος εγώ
συμβουλές αταραξίας, ταραχοποιός εγώ
Η μιζέρια κι η δουλεία ένα κι ένα κάνουν δυο
κι όλα γύρω μου κατάπιαν το αμίλητο νερό
δεν τα κάνω εγώ πλακάκια με κανένα θεσμό
στέγνωσα σε μανταλάκια το δικό μου εαυτό
Η μοντέρνα φαντασία πάει να σπάσει τα δεσμά
είναι όμως οπτασία, δεν πατάει πουθενά
και η τοξικομανία παραμύθα είναι κι αυτή
στον καθρέφτη σου ψυχή μου καθρεφτίσου μοναχή
Δεν τα κάνω εγώ πλακάκια με κανένα κερατά
μη μ' ανάψουν τα γλομπάκια και σου κάνω σαματά
Νικόλας Άσιμος
Νικόλας Άσιμος
Monday, February 05, 2007
Stous Dromous
Πάλι κι απόψε σε δρόμους τριγυρίζω
Και σέρνω πίσω μου τον ίσκιο μιας Ζωής
Δυο σκέψεις καριες το μυαλό μου βασανίζουν
Κρύβω τα βήματά μου μέσα στις σκιές
Αφήνω πίσω μου τον μίζερο τον ίσκιο
Και ζαλισμένος περπατάω προς το φως
Οι καριες σκέψεις την κατεύθυνση ορίζουν
Κι αν μου 'χουν μάθει τίποτα, είναι αργά
Μα κάθε ώρα και στενάκι που περνάω
Άλλα θα παίρνω κι άλλα θα αφήνω πίσω
Τα όνειρά μου θα κρεμάσω στα αστέρια
Και θα φωτίσουν να φανώ απ τις σκιές
Και σέρνω πίσω μου τον ίσκιο μιας Ζωής
Δυο σκέψεις καριες το μυαλό μου βασανίζουν
Κρύβω τα βήματά μου μέσα στις σκιές
Αφήνω πίσω μου τον μίζερο τον ίσκιο
Και ζαλισμένος περπατάω προς το φως
Οι καριες σκέψεις την κατεύθυνση ορίζουν
Κι αν μου 'χουν μάθει τίποτα, είναι αργά
Μα κάθε ώρα και στενάκι που περνάω
Άλλα θα παίρνω κι άλλα θα αφήνω πίσω
Τα όνειρά μου θα κρεμάσω στα αστέρια
Και θα φωτίσουν να φανώ απ τις σκιές
Subscribe to:
Posts (Atom)